Úrval - 01.11.1975, Síða 51

Úrval - 01.11.1975, Síða 51
49 KVENNAÁRIÐ MITT Á MÓTORHJÓLI heima. Ég er 1.68 sm há og 52 kg á þyngd. Pað er því ekki stærð mín, sem vekur virðingu. Pað er eitthvað annað. Og ég held að það hafi ein- faldlega verið það, að ég lagði upp í þessa ferð. Venjulega keyrði ég rólega af stað og muldraði „sko!“ og „nei!“ þegar ég sá nýtt landslag breiðast út fyrir framan mig. Ég man ennþá hallann í beygjunum, þegar ég keyrði króka- beygjuvegi upp fjöllin. Eru nokkur fallegri tré til en þyrping af hvítu birki, sem stendur eins og krítarstrik upp úr barrskóginum? Dag nokkurn er ég hafði tjaldað við fjallavatn, fann ég nokkur stór stykki af birkiberki og skrifaði á þau bréf. Mig hafði allt- af dreymt um að skrifa bréf á birki- börk. Pað færði mig aftur til sjö ára aldursins, þegar það skemmtilegasta, sem ég gat hugsað mér, var að leika indíána. Eina nóttina kaus ég heldur að sofa í smákofa í stað tjaldsins. Hann var pínulítill og stóð við hið volduga St. Lawrencefljót, þar sem það var 30 km breitt og er næstum eins og hafið með sjávarföllum, mávum og fullt af reka- drumbum, sem hafði skolað upp á ströndina. Ég hlóð dálítinn bálköst, sem ég skvldi með steinum, eldaði matinn, borðaði og sat svo með uppá- haldsdrykkinn — súkkulaði og kaffi til helminga — á meðan sólin gekk undir. Ég sat lengi í rökkrinu á rauðbrún- um sandinum og hallaði mér upp að trjábol, sem var rennisléttur af öldu- rótinu. Smám saman seig ég neðar og neðar, þar til höfuðið hvíldi á trjá- bolnum, og ég hvíldist í sandinum. Bálið var nær útkulnað og appelsínu- litur rnáninn lýsti upp svarbláan him- ininn. Pað hafði hækkað í fljótinu svo það átti fáa metra eftir að fót um mínum. Ég lá langa lengi hreyf- ingarlaus, full djúpstæðrar ánægju. Pessi ánægja átti rætur sínar að rekja til þeirrar sælu fullvissu að á hverju kvöldi myndi ég tjalda ein- hvers staðar og halda af stað að morgni. Engin föst áform. Enginn sími. Engir stílar að leiðrétta. Ekkert að hafa fyr- ir stafni hvern friðsælan daginn á fætur öðrum, annað en að aka. Burt- séð frá nokkrum símtölum við 21 árs gamlan son minn lét ég engan vita hvar ég var. Og ég var fyllilega sátt með að enginn vissi hvar ég var niður komin eða vissi hvenær ég kæmi aft- ur. Fólkið. Pað var ný reynsla. Maður- inn við bensíntankinn í Quebec svar- aði spurningu minni um hvítu „fjöll- in“ við asbestnámurnar á þá leið, að hann sendi son sinn inn eftir asbest- bita handa mér — glampandi, svört- um steini, sem leit út fyrir að bóm- ullarþræðir héngu út úr — til þess að ég gæti sýnt vinum mínum heima. Og litlu drengirnir tveir, barnabörn hjónanna, sem ráku tjaldstæðið, sýndu mér bestu, fegurstu og leyndustu stað- ina við litla vatnið, þar sem ég gæti tjaldað, og trítluðu samviskusamir við
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.