Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 106

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 106
104 ÚRVAL voru stórir skápar með glerhurðum fullir af forláta skóm og gljáandi stíg- vélum. Það var skínandi fallegt. En frúnni gömlu var farin að förlast sjón, og hafði hún því enga ánægju af þess konar. Mitt á meðal skónna voru ein- ir rauðir, alveg eins og skórnir prins- essunnar, og þeir voru einstaklega fal- legir. Skóarinn sagði líka, að þeir hefðu verið gerðir handa greifabarni, en hefðu ekki reynst mátulegir. „Pað mun vera gljáleður í þeim,“ sagði frúin gamla, — „þeir gljá.“ „Já, þeir glansa,“ sagði Katrín, og. þeir reyndust henni mátulegir, en gamla frúin vissi ekki, að þeir voru rauðir, því hún mundi aldrei hafa leyft Katrínu að ganga til fermingar með rauða skó á fótunum, en það gerði nú Kntrín engu að síður. Öllum varð starsýnt á fætur henn- ar. og þegar hún gekk inn eftir kirkju- gólfinu að kórdyrunum, þá þótti henni sem gömlu myndirnar á legsteinunum, þessar myndir af prestum og prest- konum, með stífu kragana og á síðu, svörtu fötunum, væru að hvessa aug- un og horfa á rauðu skóna hennar. Um rauðu skóna og annað ekki var hún að hugsa, þegar presturinn lagði hönd á höfuð hennar og talaði um heilaga skírn og sáttmálann við guð og um það, að nú ætti hún að vera fullorðin, sannkristin stúlka. Og org- elið hljómaði svo hátíðlega og barna- raddirnar ómuðu svo fagurt og organ- leikarinn söng með, en Katrín hugs- aði ekki um nokkurn skapaðan hlut nema rauðu skóna. Seinna um daginn varð gamla kon- an þess vís af allra umtali, að skórnir hefðu verið rauðir, og hún sagði, að það væri ljótt og að Katrín ætti fram- vegis að hafa svarta skó á fótum, þeg- ar hún færi til kirkju, og það gerði ekkert til, þó skórnir væru gamlir. Sunnudaginn eftir var altarisganga. Katrín horfði á svörtu skóna, — hún horfði á rauðu skóna og svo leit hún á þá aftur, og það varð úr, að hún setti upp þá rauðu. Pað var glaða sólskin. Pær Katrín og frúin gamla gengu eftir stígnum, sem lá eftir kornakrinum, og þar var ryksamt í meira lagi. Við kirkjudyrnar stóð gamall dáti með hækjur og fáránlega sítt skegg og var það fremur rautt en hvítt. Hann laut til jarðar og spurði gömlu kon- una, hvort hann mætti strjúka rykið af skónum hennar. Katrín rétti líka fram litla fótinn sinn. „Nei, sko! tarna eru fallegir dansskór!“ sagði dátinn, „sitjið þið fastir, þegar þið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.