Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Qupperneq 77

77
nema hann hafl allan Norðlendingafjórðung til umráða.
Hann þykkist allan Borgarfjöið eiga, ok kaliar ['orleii í
Görðum öruggan vin sinn. Nú gör svá vel, frændi, reyn
siíka menn fullri raun. Þat vildu vér, at þú tækir alla
kosti af Borgarftrði eptir boði konungs; því at oss þykkir
þat aligott þar at veita.“
Bijef þetta sýnir, að Þórður kakali hefur brátt látið
í Ijósi, að hann væri ekki ánægður, þótt hann næði föður-
leyfð sinni; eins og nærri rnátti geta, vildi hann ná sjer
niðri á Asbirningum, ættingjum Kolbeins, banamönnum
föður síns og bræðra. Einnig eignar hann sjer allan
Borgarfjörð eða ríki föðurbróður síns Snorra Sturlusonar;
stóð hann einna næstur til þess að taka þar við manna-
forráðum, af því Úrækja var andaður.1 Hafði hann and-
azt í Noregi 24. júní 1245, og spurðist lát hans til ís-
lands þá um sumarið. Yoru þá báðir synir Snorra dánir
og enginn maður í karllegg að taka arf eptir hann. Næst-
ur erflngi var þá af niðjum Snoria Þórdís dóttir hans í
Yatnsflrði og Einar sonur hennar í’orvaldsson, og börn
Helgu systur Snorra, Egill Sölmundarson og Gyða systir
hans. En enginn af nánustu frændum hans var líklegri
til þess að taka við mannaforráðum eptir Snoria sökum
skörungsskapar og rikis en F’órður kakaii. Er eigi óliklegt
að tilkall Fórðar til Borgarfjarðar hafl staðið í sambandi
við það, að Gissur átti að taka afla kosti þaðan að kon-
ungsboði. Hefur Þórður þá að líkindum fengið heimildir
á mannaforráðum Snorra hjá suinuin hinum nánustu erf-
ingjum hans.2 Brjef Brands Kofbeinssonar (febrúar 1246)
1) Urækju hafði verið dæmdur arfur eptir Snorra, Sturl., I.
407, en af því hann var óskilgetinn, var Helga Sturludóttir, al-
systir Snorra, næstur erfingi eptir hann, sbr. Grág. I, a 218,
II, 63, og því vildi Gissur láta hana og Sölmund mann hennar
handsala sjer arf Snorra; kemur það síðar í ljós, að þau hafa
fengið nokkuð af arfi eptir Snorra.
2) Sturl. II, 119.