Skírnir - 01.12.1917, Qupperneq 21

Skírnir]
Trúarhugtabið.
855
VI. Loks kemur Jakobsbréfið til athugunar.
Höfundur þessa bréfs berst gegn þeirri kenningu, a5
trúin ein, án verka, réttlæti eða geti frelsað nokkum
mann, og heldur þvi fram, að trúin sé ónýt, só dauð án
verkanna (2, 17 n. n.) og að maðurinn réttlætist af verk-
um og ekki af trú einni saman (2, 24). Er Abraham tek-
inn sem dæmi þessu til sönnunar. Er það sama dæmið
sem Páll notar (Róm. 4, Gal. 3), en í gagnólíkri merk-
ingu. Sést af þvi, að Jakobsbréfið berst gegn Pálsskoð-
unum á þessu. En öll röksemdafærslan er þannig, að
sjálfur hefði Páli alls ekki getað fundið sig snortinn af
henni. Því sjálfur heldur hann því eindregið fram, að
trúin eigi að starfa í kærleika (Gal. 5, 6). Allur skoð-
anamismunurinn stafar af því, að trúarhugtakið hjá Páli
og áhangendum hans og í Jakobsbréfinu er gjörólíkt. Jak.
telur trúna geta verið án verka þ. e. án siðgæðisáhrifa
eða hvata. Jafnvel illu andarnir trúa, o: viðurkenna með
skelfingu, að Guð sé einn (2, 19). Af því sést að viður-
kenning á sannleikskenningu kristindómsins er aðalatriðið
í trúnni að skoðun Jakobsbréfsins. Annars kemur orðið
trú sjaldan fyrir i Jak.bréfi: A einum stað i merking-
unni trúarsannfæring eða trúnaðartraust (1, 3), á einum
stað er talað um trúna á Drottin vorn Jesús Krist (2, 1),
og svo er enn fremur talað um að biðja í trú (1, 6), um
trúarbæn (5, 15), og er þar átt við traustið.
Jak.bréfið skoðar kristindóminn nýtt lögmál, hið full-
komna lögmál frelsisins (1, 25; 2, 12). Menn verða kristnir
við að undirgangast það lögmál og hverjum kristnum
fflanni ber að halda sér við það (1, 25). Allur hugmynda-
lieimur bréfsins er ólíkur Páli, enda berst bréfið gegn
öfgum í Pálsstefnu. En þrátt fyrir það ber bréfið þess
ótvíræðan vott, hve gífurleg áhrif trúarboðskapur Páls
hafi haft, þótt menn stundum hafi misskilið postulann
mikla.
Af þessu yfirliti sést, að ekki er hægt að benda
á neinn sérstakan einn s t a ð í n. t. o g s e g j a,
23*