Tímarit Máls og menningar - 01.10.1976, Blaðsíða 19

Sendibréf
Komdu suður.
Þú segir mér í bréfi, að kýrin þín hún Gufa hafi borið tveim kálfum og
ætlar að rifna af stolti útaf dugnaði hennar. En ég segi þér, hér er það svo
algengt að móðir fæði af sér tvíbura, að maður hlustar ekki einusinni
lengur, heldur geispar og biður konunni velfarnaðar meðan maður snússar
sig og er orðinn lyktarlaus eins og óheppnaður hundur sem skotinn verð-
ur fyrir utan garð í bítið daginn eftir daginn á morgun.
Nú læt ég staðar numið þar til næst, ég fæ bréf frá þér sem svaravert er.
4
Mikil synd er það nú gagnvart sálinni í mér, að ég skuli vera hættur
að drekka. Dauðinn situr um mann allar stundir, jafnt á nóttu sem degi.
— Hinn andlegi dauði á ég við. — Hitt helvítið bíður og bíður eins og
hans er vandi, þangað til Stundin kemur, Stundin með stórum staf, og
kallar mann burt. Vinur minn, sálfræðingurinn, segir mér að þetta sé
eins og að hafa fataskipti og ekkert að óttast. Eg held jafnvel hann hlakki
til dauðans: Og hann er búinn að fá sér hjásvæfu ofan af Skaga, sem
hefur bara eitt heilbrigt auga. Hitt er úr gleri. Þau eru hamingjusöm eins
og turtildúfur í Paradís. Og hann læmr ekki linna fyrirlestrunum yfir
hausamótunum á henni, hversu mikið sem hún geispar. Hann er góður
vinur minn og sezt stundum hjá mér í forstofunni eftir mat og tekur til
að ljúga. — Já, ég held mér leiddist vistin hérna, ef ég ætti ekki von á
þessum daglegu en örstuttu samræðustundum okkar hvern þann dag sem
hann nennir að koma niður í matinn. Oftast nær lætur hann færa sér
bitann inn í herbergið sitt, því hann er allur á kafi í enskum lygabók-
menntum. Stundum á hann það til að yrkja ljóð sem kemur kellingunum
til að falla í trans og gráta. Hér gæti hann haft heilt kvennabúr ef aðstæð-
ur leyfði. En hann hefur bara einni skonsu yfir að ráða, svo kvennabúrs-
hugmyndin er eins og uppþornuð sítróna. Hann svindlaði sér þannig inn í
okkar ágæta hús, að hann þóttist þjást af mannfælni, en vildi síður lenda
á Kleppi en hér. Hér er hann allra augnayndi og skemmtikraftur. Hann
syngur á samkomum okkar og heldur langar ræður um spíritisma. Stund-
um les hann upp Ijóð á ensku og telur okkur trú um það sé róandi fyrir
taugarnar að hlusta á það sem enginn skilur. Hann er í einu orði sagt
DÁSAMLEGUR maður. En æskuna átti hann ekki góða. Hann var lánað-
ur uppí sveit þar sem hann var látinn sitja kvíær sem stríddu honum með
1 5 tsim
225