Skírnir - 01.01.1856, Page 97
Bandnfylkin.
FKÉTTIR.
99
þetta var 18. október; en 19. nóvember hefir sendibobi Banda-
manna viburkennt hina nýju stjórn. þótt nú herferfe þessi væri ekki
gjörb ab ráíii forseta Bandafylkjanna, þá hefir hann eigi ab síbur verib
viferifeinn þessi mál. Ut úr þessu og öþru fleiru hefir orfeib sundur-
þykki me& Bretum og Bandamönnum. Svo er mál meí) vexti, ab
árib 1850 samdi Bulwer sendibobi Englendínga af hálfú Breta vií)
Clayton, rábherra utanríkismálanna í Washington, af hálfu Banda-
manna um, ab hvorugir, hvorki Bretar né Bandamenn, skyldu skipta
sér af stjórnarháttum e&ur málum þeirra ríkja, sem liggja í miö-
hluta Vesturheims; en gjörníngur þessi var svo tvíræílur, aí) bæbi
Bretar og Bandamenn gátu þýtt hann eptir því sem þeir vildu hvor
um sig, og gátu ekki orbife á eitt sáttir, því hvorirtveggja höf&u
jafnmikib til síns máls. En nú þótti Bretum sem Bandamenn hefbu
rofife samnínginn; einnig báru þeir Bandamönnum þaS á brýn, og
þafe ekki án orsaka, ab þeir vildi svæla Cuba undan Spánverjum,
hvetja menn til óeirba á eynni St. Domingo og draga hana sí&an
undir sig; einnig hefbi þeir fariþ í heitíngar vif) Dani út úr sund-
tollinum, og hótab þeim ab taka frá þeim Vestureyjar. Um
stund horffeist til stórra vandræba um þessi mál, og ab úr þessu
mundi gjörast fullur fjandskapur; því Englendíngar juku flota sinn,
er þeir hafa í Vestureyjum og í Mexíkóflóa, og blöbin létu um stund
harfcla ófriblega. Nú aptur á mót er aö sjá, sem sætzt verbi á öll
þessi mál, og er þafe næsta líklegt, því hvorumtveggja mun þab betur
gegna. Englendíngar fá mesta vifcarull (coííon, kotún?) sína úr
Bandafylkjunum; 1854 voru flutt til Englands alls 887,335,904
pund ensk af vi&arull, og komu af þeim 722,154,101 pd. fráBanda-
fylkjunum í Vesturheimi. Ef nú Englendíngar lenti í ófriSi vif)
Vesturheimsmenn, þá mundu þeir mega loka næstum öllum vifiull-
arsmifijum sínum, og fjöldi manna mundi verfia atvinnulaus; og þó
er þetta ekki nema eitt dæmi, sem tekib er, til af) sýna mönnum,
hve miklu tjóni ófrifur milli þessara þjófea gæti valdife hvorumtveggja;
einnig þurfa Bandamenn eigi afe ætla sér í hendurnar á Englend-
íngum á sjó, enn þótt Bandamenn sé hraustir, því þeir hafa eigi
skipalife, er komi í neinn samjöfnuf) vif) flota Englendínga, allra sízt
nú um stundir.
{>ess er getife stuttlega í Dana þætti, afe Bandamenn vildu eigi
7’