Skírnir - 01.01.1861, Blaðsíða 48

50
FRÉTTIR.
Rríssland.
í Febr. mán. lauk allsherjarnefndin vib starfa sinn, og í Marzm.
(1861) kom ab lokum út lögboí) frá keisara, ab allir bændr skuli
frjálsir: skulu þeir fyrst vera leigulibar húsbænda sinna fyrir ákvebna
landskuld, en síban kaupa jarbirnar til ábúbar. Skulu þessi lög
verba gild innan tveggja ára.
Vandræbi hafa risib af því, ab þessar hreifíngar hafa vakib upp-
reistar anda hjá bændum, hafa sumstabar orbib rupl og rán, og segj-
ast þeir gjöra þab í keisarans nafni, en öllu sjíku hefir keisarinn
stranglega hegnt. Á keisarajörbum hafa bændr átt verst, líkt og vib
gengst á konúngs jörbum; þab kemr af því, ab lánardrottnar þeirra
eru embættismenn, umbobsmenn, sem ekkert vit hafa á búskap,
og á engu vit, nema ab pína sem mest gjald út úr bóndanum, og
stínga síban í sinn sjób, og kalla þab keisarans fé, hinir þar á
móti eru sjálfir bændr optlega, þó höfbíngjar sé, þab er því í þeirra
hag ab bændr sé pintabir meb einhverri gegnd, svo þeir veslist ekki
upp, en geti unnib skyldu sína.
Saga Rússlands þetta ár er þvi mest innanlands, þó hefir keis-
arinn, sem ábr er á vikib, ekki mist sjónar á hinum sjúka manni.
Keisari hefir þjóna sína um allt Tyrkland, og segja þeir honum
hvab fram fer. Allir hinir kristnu þegnar Soldáns, og svo Grikkir,
líta til Rússa sem trúarbræbra sinna, því Rússakeisari er höfub
grísku kirkjunnar, eins og páfinn er höfub hinnar latínsku. Frá
Rússa keisara vænta þeir því alls trausts og hjálpar. Keisari hefir
því ávallt í munni ánaub þá, sem kristnir búi undir í Tyrklandi, og
klæki þá, ab kristnir menn skuli þjóna undir Tyrki. Hann elr því
óvild og hatr til Tyrkja hjá hinum kristnu þegnum Tyrkjans.
Hib síbasta stríb kallabi Nikulás keisari heilagt trúarstríb. Án þess
vér nú vilim verja, ab nokkub veglegt sé í þessu, þá er þó hitt
víst, ab veraldar rnunir rába hér mestu, en trúin eryfirskyn; Mikli-
garbr er lykill ab Svartahafinu, og þaban skömm gata í Austrlönd.
þab er því geigvænlegt fyrir vald Englendínga í Austrheimi, og
valdi þeirra í Mibjarbarhafi og í Austrlöndum væri lokib samdægrs
og Rússakeisari fengi fót í Miklagarbi, og ekkert ríki í veröldu
stæbi þá Rússum á sporbi; því hljóta Englendíngar ab verjast þessu,
og verja Tyrkjann, af elsku til sín en ekki hans. í sumar kallabi
Gortschakof fursti, utanríkis rábherra keisara, saman sendiherra stór-