Skírnir - 01.01.1861, Blaðsíða 104

106 FRÉTTIR. Ainerikn.
heffci sent þræl sinn í annaÖ bandafylki, svo hann yrbi frjáls, skyldi
<5gild meí öllu. A þann hátt gæti nú ekki Washington sjálfr á
deyjanda degi gefib frelsi einum þræli sínum. Auíir djúpaufega og
Erlíngr Skjálgsson gáfu lausn þrælum sínum, og í heifeni var aldrei
lagt bann á slíkt. Allir sem í ræfeu efer riti efer athöfn eggja þræla
til uppreistar, hafa fyrirgjört lífi sínu. Til daufea efer til 5—20 ára
þrældóms skulu dæmdir þeir, er vísvitandi flytja bækr inn í landife,
blöfe efer rit, sem eru mansali gagnstæfe. Hver sem kennir þræli,
efer lofar afe þræli sé kennt, aö lesa efea skrifa, skal setjastí díflissu
o. s. frv. Nú verfer þó ekki varife, afe hjá mörgum gengr þræla-
haldife mefe sátt, líkt og hjá hinum gömlu feferum: Ahraham, Isak
og Jakob; meizl og pintíngar eru ekki svo tífear, efer afe húsbóndi
myrfei þræl sinn, til þess eru þrælar ofdýr vara, hver þræll kostar
mörg hundrufe speciur á markafei, gófer búhöldr lætr því þræl sinn
ganga undan fullan og feitan, líkt og saufei efer búfé, því hitt er
óbúmannlegt, og þrælar eiga margir betri vist til matar og fata en
fátækir menu í vist í öferum löndum. þrælar bera opt trygfe til
húsbænda sinna, sem líkist trygfe hunda vife herra sinn. þrælar
ver&a og opt manna elztir, og fjölga ófeum. En þafe. sem mest kemr
til greina, og sem nú var á vikife, er hitt, afe þar sem hagr og bú-
mennska býfer afe ala þrælinn vel, þá býfer hún jafnt afe lífláta sál
hans á allar lundir, og halda honum í þeirri ánaufe, afe hann
ekki verfei vitandi síns mannlega efelis, leyna fyrir honum bofeum
kristinnar trúar nema hlýfeninni einni. A íslenzku er þræll og ill-
menni samnefni; þaö er og víst, afe mannfrelsi er undirrót allra
manndygfea, og lestir og þrældómr eru skilgetin systkin; hinn eini
vegr afe skapa mann úr þræli er, afe gjöra hann smámsaman mann-
legra réttinda afenjótandi.
A þjófeþinginu í Washington eru nú þíngmenn í tveim sveitum,
og hendast heiptyrfei um þvert gólf, á mifeju gólfi hafa þeir ríst
fjörbaugsgarfe, sem hverigr flokkr má yfir stíga. Einhverntírna
varfe manni í hita máls síns afe stíga yfir vebönd þessi, varfe þá
upphlaup í salnum, og lá vife sjálft afe allr þíngheimr mundi berjast
mefe hnefum. þíngræfeurnar eru opt óþvegnar, svo hverjum má
blöskra, afe slikt sé mælt á þjófehelgum stafe. þegar þíngife var
sett sífeast, stófe lengi svo, afe ekki varfe forseti kosinn, atkvæfei