Skírnir - 01.01.1861, Blaðsíða 57

Sv/þjóð og Noiegr.
FRÉTTIR.
59
morna þar og þorna í hyllunum. í lok 17. aldar og upphafi 18.
vóru Svíar ötulir ab prenta. Períngskjöld gaf fyrstr út konúnga-
sögur Snorra (1697), Björner gaf út Kampadater (Fornaldarsögur).
Enn fremr eru útgáfur Verelius frá 17. öld, en sí&an hefir þessu
farib hnignandi. þó hafa Svíar nú sett kennendr tvo í íslenzku:
annan í Lundi, prof. Hagberg, en Save ab Uppsölum. Save er
Islendíngum góbkunnr, og Hagberg er kunnr fyrir sina ágætu þýb-
ingu á Shakspeare.
í haust andabist Desideria drottníng, ekkja Karls Jóhanns.
Hún var kaupmanns dóttir frá Marseliu á Frakklandi. Systur hennar
átti Joseph, bróbir Napoleons mikla. Napoleon bab Desideriu, en
fékk þab svar af föbur hennar, ab einn Bonaparte væri sér ínóg.
Bernadotte hlaut hönd hennar og hjarta og þar meb fullar hendr
fjár. Svíar kusu síban Bernadotte sér ab konúngsefni, og Desideria
varb drottníng. Hann andabist 1841, og Oskar sonr þeirra 1859,
sextugr ab aldri. Desideria andabist áttræb, og ,hún dó síbust
þeirra, sem stjórnarbyltíngin mikla hóf í hásætib, meiru heilli þó
en abra. Sonarsonr hennar er nú konúngr, og mikill ættleggr frá
henni kominn, börn og burir, sem vonanda er ab langa æfi muni
ríkja á Norbrlöndum.
Svíþjób er nú í fararbroddi Norbrlanda, og er þab skaplegt, því
ekkert hinna rikjanna hefir svo ágæta sögu sem Svíar, og þó víbar
sé leitab. Hetjuöld Svía um 200 ár mun alla æfi vera uppi, því
fremr, sem þeir ávallt hafa fylgt góbu máli, fyrst er þeir brutu af
sér hlekki Danakonúngs á öndverbri 16. öld, og hófu til ríkis hina
ágætustu konúngsætt, en siban er Gustav Adolph og hetjur Svía
og stjórnvitríngar börbust hundrab árum síbar fyrir trúarfrelsi Norbr-
álfunnar. Hinn hugprúbi konúngr Karl tólfti færbi síban landib á
heljarþröm meb hernabi sínum og vitfirríngi, en iandsmenn unnu
þó tvennt: hina frægu minníngu um afreksverk sín, og í annan
stab bættu þeir lög sín eptir fall Karls, og lægbu konúngs alveldib,
sem verib hafbi svo ríkt um daga tveggja hinna síbustu konúnga, en
juku þingrétt í þá líking sem enn stendr. þannig vörbust Svíar ab
mestu alveldisandanum frá Danmörku alla 18. öld og héldu óbreyttum
þínglögum fram á þenna dag. í byrjun þessarar aldar risu Svíar
aptr á fornan legg; þó þeir misti Finnland og Pommern, þá var