Skírnir - 01.12.1905, Qupperneq 47

Friedrieh de la Motte Fouqué og ísland.
335-
Að áðurgreindri stefnu Fouqués og hinu riddaralega æru-
flugi hans hefir þótt vera dálítill Don Quixote-keimur.
En það á hann, að riddaraguðmóður lians var engin upp-
gerð, því hann var ærumaður í skáldskapnum eins og lífi
sínu. Það, sem eftir hann liggur, er afarmikið að vöxturn
og framan at' var það, sem hann ritaði, vinsælt mjög, mikið
lesið og í hávegum haft, en smámsaman fór að draga úr
því, enda voru síðustu rit hans svo einhliða og skrúfuð í
trúar- og riddaraaldarkreddum, að ekkert unaðsbragð þótti
að þeim. Tók hann sér það mjög nærri. Nú á dögum
eru skáldverk hans lítið lesin, þó margir fallegir kaflar
séu í þeim, nenia eitt aðeins og það er Undína, æfintýrið
indæla, sem er heimsfrægt og þýtt á mörg tungumál, svo-
þó að flestalt hitt sé íallið í fyrnsku og gleymsku, þá mun
Úndína um aldur og æfi halda uppi nafni hans.
Af hinum mörgu skáldverkum hans skulu hér, auk
Úndínu, að eins nefnd þessi: »Sigurd Schlangentöter«,
»Sigurds Rache«, »Die Saga von dem Gunnlaugur genannt
Drachenzunge«* (1826) og »Die Fahrten Tliiodulfs des-
Islanders«. Úrval af ritum hans (»Ausgwahlte Werke«)
kom út í Halle 1841 í 12 bindum.
Fr. de la Motte Fouqué var tvíkvæntur og eignaðist
hann með seinni konu sinni góz og garð í nánd við Pots-
dam og lifði þar rausnarlífi meðan til vanst. En 1830-
var hann kominn í fjárþröng svo að hann varð að selja
eign sína, en Friðrik Vilhjálmur Prússakonungur reyndist
honum þá vel og styrkti hann af miklu göfuglyndi. Dvaldi
hann síðustu æfiár sín í Berlín og dó þar 23. júní 1843.
Hið áðurnefnda kvæði ísland þótti mér þess vert að
það væri til á íslenzku í heild sinni, svo að það yrði eins
kunnugt mönnum eins og svar-kvæði B. Th. Tók eg því
fyrir mig að þýða þau erindin, sein óþýdd voru áður.
Þau, sem B. Th. hefir þýtt, eru til aðgreiningar prentuð-
með skáletri.
*) Framan við það skáldrit er tileinkunarkvæði til hins islenzka
Bókmentafélags.