Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Side 58

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Side 58
58 ,.£>rymr sat á haugi þursa dróttinn, greyjum sínum gullbönd sneri, ok mörum sínum mön jafnaði“. Líka í Atlakviðu, 37. vísu: „Manar meita1 né mara keyra“. 1 Bjarnarsögu Hítdœlakappa, Kmh. 1847, er Þetta ljóslega tekið fram við víg hans, bls. 62, 65, og 66. í Gullþórissögu, Leipzig 1858, er líka talað um manskæri bls. 66, Gullþóriss. Reykjav. 1878, bls. 26, ogí Reykdœlu, Kmh. 1830, bls. 2Ó817. Einnig er talað um þau í Finnbogasögu ramma, Kmh. 1812, bls. 2823; Akreyri 1860, bls. 43; Halle 1879. 4512. J>ó lítr út fyrir, að þau manskæri, er Björn Hítdœlakappi hafði á linda sér, hafi verið miklu stœrri, og enda með hinu laginu, með ás eða þolinmóð, þvíað þá vóru þau miklu hentugri til þeirrar ágætu varnar, sem talað er um að hann hafi sýnt; líka munu þau, sem talað er um í Gullþórissögu, hafa verið með hinu síðarnefnda lagi: „En |>órir snerist við fast, ok laust Bljúg með skœrahúsanum, ok kom í ennit, en hann féll á bak aptr ok varð hola fyrir húsanum. 3. 2 járnbútar ryðbrunnir mjög; sá lengri er 3l/2 þuml. á lengd, í annan endann er hann lagðr tvefaldr, og sem oddr fram, enn breikkar og þynnist upp, og þar brotið af. Á hinum endan- um er hak, er veit á aðra hlið, og þar brotið af endanum á járninu. Hitt járnið er nokkuð styttra og hefir enga breytilega lögun, enn brotið af báðum endum. Öll þessi fjögur brot vanta, tvö af hvoru járni, og er því með öllu ómögulegt að leiða neinar vissar getur að, hvað þetta hefir verið. 4. Bemknífr; hann sýnist vera úr hvalbeini, og er brotinn sundr nær einum þuml. fyrir framan hjöltin, sem öll eru ávöl, enn brotið af, sem til bakkans veit, enn mun hafa verið 2 þuml. yfir hjöltin. Meðalkaflinn eða handfangið er frá blaðinu 5. þuml. á lengd, nokkuð slétt og lítt aftrmjótt, og ávalr hnúðr aftan á, ogréttmátu- legt fyrir meðalhönd; það sem til er af blaðinu, eru 4V2 þuml. á lengd, enn 1 þuml. og 4 línur á breidd, þar sem það er breiðast. Sneitt er fram til oddsins frá bakkanum; þar sem eggin heldr sér er hún þykk og sljó, og hefir verið svo upprunalega. Mér þykir líklegt, að vanti í blaðið hér um bil 1 x/2 þuml. Oddrinn er lítið eitt boginn út á aðra hlið, inn að, ef hann hefði verið borinn á vinstri hlið. þessi knífr hefir hvergi verið með neinu verki eða skrauti, 1) þ. e. skera.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.