Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Page 58

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Page 58
58 ,.£>rymr sat á haugi þursa dróttinn, greyjum sínum gullbönd sneri, ok mörum sínum mön jafnaði“. Líka í Atlakviðu, 37. vísu: „Manar meita1 né mara keyra“. 1 Bjarnarsögu Hítdœlakappa, Kmh. 1847, er Þetta ljóslega tekið fram við víg hans, bls. 62, 65, og 66. í Gullþórissögu, Leipzig 1858, er líka talað um manskæri bls. 66, Gullþóriss. Reykjav. 1878, bls. 26, ogí Reykdœlu, Kmh. 1830, bls. 2Ó817. Einnig er talað um þau í Finnbogasögu ramma, Kmh. 1812, bls. 2823; Akreyri 1860, bls. 43; Halle 1879. 4512. J>ó lítr út fyrir, að þau manskæri, er Björn Hítdœlakappi hafði á linda sér, hafi verið miklu stœrri, og enda með hinu laginu, með ás eða þolinmóð, þvíað þá vóru þau miklu hentugri til þeirrar ágætu varnar, sem talað er um að hann hafi sýnt; líka munu þau, sem talað er um í Gullþórissögu, hafa verið með hinu síðarnefnda lagi: „En |>órir snerist við fast, ok laust Bljúg með skœrahúsanum, ok kom í ennit, en hann féll á bak aptr ok varð hola fyrir húsanum. 3. 2 járnbútar ryðbrunnir mjög; sá lengri er 3l/2 þuml. á lengd, í annan endann er hann lagðr tvefaldr, og sem oddr fram, enn breikkar og þynnist upp, og þar brotið af. Á hinum endan- um er hak, er veit á aðra hlið, og þar brotið af endanum á járninu. Hitt járnið er nokkuð styttra og hefir enga breytilega lögun, enn brotið af báðum endum. Öll þessi fjögur brot vanta, tvö af hvoru járni, og er því með öllu ómögulegt að leiða neinar vissar getur að, hvað þetta hefir verið. 4. Bemknífr; hann sýnist vera úr hvalbeini, og er brotinn sundr nær einum þuml. fyrir framan hjöltin, sem öll eru ávöl, enn brotið af, sem til bakkans veit, enn mun hafa verið 2 þuml. yfir hjöltin. Meðalkaflinn eða handfangið er frá blaðinu 5. þuml. á lengd, nokkuð slétt og lítt aftrmjótt, og ávalr hnúðr aftan á, ogréttmátu- legt fyrir meðalhönd; það sem til er af blaðinu, eru 4V2 þuml. á lengd, enn 1 þuml. og 4 línur á breidd, þar sem það er breiðast. Sneitt er fram til oddsins frá bakkanum; þar sem eggin heldr sér er hún þykk og sljó, og hefir verið svo upprunalega. Mér þykir líklegt, að vanti í blaðið hér um bil 1 x/2 þuml. Oddrinn er lítið eitt boginn út á aðra hlið, inn að, ef hann hefði verið borinn á vinstri hlið. þessi knífr hefir hvergi verið með neinu verki eða skrauti, 1) þ. e. skera.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.