Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1884, Qupperneq 75

6g
og eru allar skrifaðar—má eg segja ■—með einni hendi, sem er
fremr stórgerð gömul fljótaskrift. J>etta handrit af Egils s. sýnist
mér, þar sem eg hefi borið það saman, vera nokkuð líkt Hrapps-
eyjarútgáfunni, enn þó ekki hið sama, óg kapítulaskifti öðruvisi;
ritháttr er ekki gamall. Skal eg hér setja kafla, sem sýnishorn
af handritinu. |>etta er úr kap. 54, sem byrjar þannig: „Egill
Skallagrímsson varð maðr gamall og þungfær o. s. frv., og svarar
til kap. 85—86 í Hrappseyjarútg., enn til kap. 89 og 90 í Reykja-
víkrútg. : „og þikirr eij hafa verit meiri afrexmadur í fornum sijd
ótignra manna. Eigill Skallagrímsson var primsigndur og blótadi
aldreij god. Grímur bóndi ad Mosfelle var skyrdur þá kristni var
lögteken á íslande og fórdijs kona hans og öll hjú hans. Hánn
liet gjöra kyrkju ad Mosfelli. En þad er sögn manna, ad J>órdýs
hafi látid færa lijk Eigils til kyrkiu, og er þad til jardteikna ad
Sijdan er kijrkia var giör ad Mosfelle en sú ofan tekin er Grijm-
ur hafdi giöra látid, þá var þar grafinn kyrkiugardur fyrir Bænum
og fundust þar bein manns og Sverd hjá, og þau bein voru stærri
og meiri enn ad þau væri lijk annara manna beinum kristinna manna
er þar voru jardader, og þikiast menn þad vita ad frásögn gamallra
manna og fródra, ad þad hafi verit bein Egils Skallagrimssonar.
J>ar var vidstaddur Skapti prestur þorarinnsson vel vitur madur,
hann tók upp hausinn og setti á kirkiugard; var hausinn undarlega
mikill, enn honum þótti ei minna umm hvorsu þúngur hann var ; haus-
inn var allur báróttur sem hörpudiskur; þá vildi han forvitnast
hvörsu þykkur hann væri, hann tók öxi vel mikla, reiddi upp snart
og laust hamrinum á hausinn og vildi brjóta, enn þar sem á kom, þá
hvítnadi hausinn vid, enn hvorki daladest nie sprakk. af slijku má
marka og skilia ad haus Eigils muni ekki audsóktur fyrir höggum.
smá manna, meðan svördur og hár var á honum. Bein Eigils voru
lögd i utanverdum kirkiugardi nidur ad Mosfelli“. Hvorki Hrapps.
eyjarútg. — sem fyrr segir—-né þetta handrit nefna Hrísbrú, eða að
kirkja Gríms hafi staðið þar, og má að vísu segja, að það veiki
nokkuð, eins og hér stendr á, þegar hvort fyrir sig gat átt sér
stað, bæði að hún hafi staðið þar og heima, enn kennimerki eru
ekki fullkomlega glögg, að þau taki af tvímælin ; enn það er ætíð
nóg, þegar hið rétta stendr í einu handriti, ef þannig stendr á, að
kennimerkin sýna, að það er hið eðlilegasta og á betr við, þviað
þá má álíta hitt sem ritvillu eða aflagað, enn ávalt sýnist þó nafn-
ið Kirkjuhóll benda á, að kirkja hafi staðið úti á Hrísbrú. Síra
Magnús talar og um, að annar kirkjuflutningr hafi átt sér stað
heima á Mosfelli, eða að kirkjan hafi áðr staðið norðanvert í hóln-
um, þar sem hún nú stendr uppi á hólnum; enn hér eru eins og
á Hrísbrú, kennimerki óglögg, þvíað ekkert sést fyrir kirkjutótt-
inni; um garðinn mætti fmynda sér, enn um leiðin er ekki hœgt