Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1884, Blaðsíða 150

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1884, Blaðsíða 150
144 er í konung'sbrjefinu. Tillögur Lafrentz amtmanns, dags. í Kaup- mannahöfn ig. nóv. 1736, eru svo ýtarlegar, að það er næsta líklegt, að hann hafi notið aðstoðar íslenzks manns, er vel kunnugur var, og af því að þar kemur skýrsla um nokkur atriði, er sýnir, hvernig þá hafi hagað um alþingisstaðinn, siðu manna og háttu, skal hjer taka fram hið helzta, er fróðlegt mætti þykja úr brjefi þessu: Hann minnist á, að til forna hafi búðirnar lengi haldizt við og ekkert gjald verið greitt til prestsins. f»ar á eptir hafi búðirnar lagzt af að mestu, en líkur sje til að amtmannsbúðin og önnur búð, sem nefnd sje Snorrabúð (Snorebud) hafi verið notaðar. I stað búða hafi þeir aðrir, er þing sóttu, haft tjöld, en þeir hafi hvorki getað varið sig eða muni sína i þeim fyrir rigningum, óveðrum og stormum, sem hafi feykt tjöldunum. Allflestir hafi þvi fyrir fáum árum tekið aptur tilað byggja sjer búðir á sömu stöðum á sinn eigin kostnað, og búa þær svo út, að þeir gæti varið sig sjálfa fyrir ó- veðrum, og haft elda uppi til matgjörðar og annarar hressingar. Ofnautn áfengra drykkja á „landsþinginu“ virðist honum á stuttum tíma hafa minnkað allmikið við þetta, og megi því ekki vera þar án búða; svo sje þetta eyðistaður og byggð engin, að húsnæði sje fáanlegt eða viðurværi. Allt verði menn að flytja með sjer að heiman: eldsgögn, vistir, rúm og rúmföt, borð, stóla og húsbúnað allan, og það á hestum. Stiptamtmaður segir, að þeir, sem á þing komi veraldlegrar stjettar, geri presti engan ágang á túnum eða engjum, því að þeir haldi þá eptir gamalli venju langt úti í högum, sem og á heiði þeirri, sem nefnd sje í lögum og menn telja að til forna hafa verið nefnd Bláskógaheiði. Sje það nokkur, sem veiti presti ágang á túni eða engi, þá sje það andlegrar stjettar menn, sem sje við synodus-starfa sinn, hinum megin við ána, og hafi þar bæði hesta og tjöld, enda sje til húsa hjá prestinum. þ»egar nú að Jón byskup Arnason beri það fram í tillögu sinni, að það sje í makinda skyni, að hinir konunglegu þjónar hafi reist búðir þessar, þá hafi hann alls enga átyllu til þess og verði það eigi með neínni sanngirni sagt. þ>að sje öllum kunnugt, að þeir hafi gjört þetta til þess að skýla sjer og tryggja fyrir stöðugum rign- ingum, kulda og stormum, er árlega dynji yfir og drottni á lands- þinginu. Bróðursonur prestsins á þnngvöllum sje prófastur í Borg- arfjarðarsýslu, og viti það allir, að árið 1735 hafi stormurinn hafið upp og feykt burtu qaldi hans, og á þinginu á þessu ári (1736) hafi verið svo gott veður sem nokkurn tima áður í manna minnum, og þó hafi komið svo mikill stormur, að byskup hafi orðið aó láta, taka niður tjald þjónustumanna sinna. Biskupinn sje til húsa hjá prestinum, en ef hann ætti að hafast við í öðru eins tjaldi og því, er hann og presturinn fara fram á, að þjónar konungs skuli nota til
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.