Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1884, Qupperneq 134

128
er ít farit með ánni. En miðvikumorgin skaltu fara ofan á brúna1,
þar er þér sét tíðindi um héraðit, ok skaltu þá skipta liði þínu í
iii staði, allz ér erut xviii saman. Eptir skal vera inn xix. ok
gæta hesta yðvarra, ok skal þar vera Kollgrís, ok láta þá vera
búna, er þér þurfut til at taka. vj skulu menn vera á brúnni2 3 uppi“.
Síðan nefnir þ>órarinn alla þessa menn á nafn, og síðan segir bls.
347: „En miðleiðis skulu sitja aðrir vj“, og nefnir hann þá líka.
„Fyrir því skulu þeir8 sitja, at þá sjá þeir mannfarar um héraðit.
En ér vj skulut ofan fara, þú ok Steinn bróðir þinn ok Steingrímr
Ólafr ok Dagr ok fórðr; þeir munu þér ráðhollastir; er þeim þó
full-liða er á teignum eru fyrir. Nú skulu þér þegar á braut fara
er þér hafit þeim skaða gert, fyrir því at ei mun yðr eptirförin
ljúgast, ok minni mun stund á lögð um eptirförina, ef eigi eru sénir
meirr enn vj menn; mun ei þá mjök fjölmennt eptir sótt, ef sva
er með farit“.
Nú kemr þá til að segja frá ferð þeirra Barða, bls. 349: „Nú
eru þeir þar um nóttina á heiðinni, ok ríða miðvikudag í Kjarra-
dal, ok var þat nær eykð dags. Ok er þeir höfðu átt um stund,
þá ríða ij menn ofan í hérat, sem til hafði skipat þórarinn,
ok hittu önga menn á bœjum, ok fóru fjallveg alt, ok kvomu til
Brúar, ok nú á Hallvarðsstaði, ok sá tíðindi gerva á Gullteig, ok
sá þat, at þar voru karlar á teignum, ok slóu allir í skyrtum, ok
sýndist, at jamt mundi eptir dagslátta sem sagt var; finna nú búanda,
ok hjöluðu við hann ok spurðu tíðinda. Hvárigir kunnu öðrum
þar tfðindi at segja“. Sfðan spurðu þeir að hestunum, sem vant
var, enn bóndi „bað þá sva klifa ey ok ey“. þ>á spurðu þeir um
kaupstefnuna, enn bónda þótti það engu máli skipta. þ>etta gerðu
þeir einungis til að gera sér eitthvað til erindis. „|>eir báðu hann
vísa sér leið upp með ánni til vaðs; sva gerir hann, skiljast þeir,
fóru þeir til fundar við förunauta sína, ok segja þeim svá búit;
sofa af nótt þá“.
Nú segir frá þorbirni á Veggjum (Síðumúla-Veggjum); hann
rís upp snemma morguninn eftir í sólarupprás ok fer með smfðar-
efni upp til þorgauts ffænda síns, og sitja þeir þar í smiðjunni á
þ>orgautsstöðum þennan sama morgun, sem þeir Barði koma. „Nú
er frá því sagt, at þeir synir þorgauts rfsa upp allir ok fara at
slá á Gullteig, ok ræddu um þat, at nú mundi vel vita, ok nú
mundi sleginn verða Gullteigr hinn sama dag; ganga til teigs, ok
lögðu af sér klæði sín ok vapn. Gekk Gfsli um teiginn nokkut
_ 1). »Brúna« er ritvilla fyrir: »brúnina«, því þeir áttu hóðan að sjátíð-
indi; hér er um enga brú að rœða, því þetta var upp á fjalli.
2) . »brekkunni«, hefir eitt handr. neðan máls; það er hið eina rétta.
3) . »þar«, bœtir eitt handr. inn í, sem er hið rétta.