Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1923, Side 28

Efri Brú. Syðri Brú. Ekki er gott að sjá, hvernig þessar tvær
jarðir haíi getað fengið þessi nöfn. En nöfnin Efri og Syðri Brún
gætu hinsvegar átt ágætlega við eptir landslagi, og er hugsanlegt,
að nöfnin hefðu ruglazt vegna líkingar þeirra orða í eintölu. En
með því að engin heimildargögn eru fyrir Brún, en Brú kemur fyrir
þegar í Sturlungu, verða nöfn þessi að halda sér.
Öndverðunes. Ln. segir »í öndurðunesi«; ætti þá jörðin að heita
öndvertnes, en hætt er við, að þá yrði farið að segja í Öndvert-
nesi. Virðist því ráðlegast að rita öndverðunes, sbr. Utanverðunes í
Skagafirði; yrði þá nafnið rétt í þágufalli, þar sem optast þarf á
því að halda. öndverðarnes er meiningarleysa, sem ætti niður að
falla.
Snœfoglsstaðir. Snæfogls- er i Fbrs. VII. Annars ýmist ritað
Snæfugls-, Snjáfugls-, Snjófugls- og Snæfoks-, nú sagt Snæfox-; það
er eðlileg breyting á framburði úr Snæfogls-, sem vafalaust er upp-
runalega heitið, sem hin öll eru sprottin frá. Snæfogl = snjótitlingur
heitir enn í Færeyjum snjófuglur; hér hefur það eflaust verið viður.
nefni. Miklu ósennilegra er, að jörðin hafi heitið Snæúlfsstaðir (=
Snjólfsstaðir), þótt sú mynd komi fyrir í heimildum.
Kiðjáberg. Svo í Ln. og víðar og nú eru ýmsir farnir að rita
svo aptur. (ekki Kiðaberg).
Gíslastaðir (Bótin). Er nýbýli frá nál. miðju 19. aldar á land-
spildu, sem kölluð var Bótin (austan í Hestfjalli), og var bærinn
fyrst nefndur svo, en nú optast Gíslastaðir.
HeyvíJc. Jb. 1696 og A. M. nefna jörðina Heyvík, en A. M. getur
þess, að menn segi, að hún hafi að fornu heitið Eyvik, en hvorugt
nafnið hef eg rekið mig á í gömlum skjölum frá 17. öld eða fyr. I
prestakallsbókum er ýmist Heyvík eða Eyvík. Nú fyrir 30—40 ár-
um var vanalega þar í sveit sagt Heyvík. Engin ey er þar á vík-
inni (sem gengur úr Hestvatni).
Laugardalshreppur.
Bermóðsstaðir. I Jb. 1696 Bermóðs-, A. M. Biamus- eða Bemóðs-,
Bisks- II Bjámus- og einnig í skólameistarasögum J. H, en í Bisks.
hans I. rangritað Vemóðs-. I Biskupaannálum Jóns Egilssonar (frum-
ritinu) er nafnið ritað Biematz-. I prestakallsbókum fram yfir 1860
er jafnan Bemóðs-, en úr því Böðmóðs-, er virðist vera að eins lag-
færingartilgáta, því að ekki er líklegt, að úr því hefði orðið Be-
móðs- eða Bjámus-. Miklu líklegra er, að jörðin hafi heitið Bermóðs-
staðir eða Bjarnmóðsstaðir. Bjarnmóður var ekki ótítt nafn og ýmis-
lega ritað: Bjarnmóður, Bjarmóður og Bermóður. Ur Bjarnmóðs , eða