Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1923, Page 68

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1923, Page 68
68 Seiluhreppur. Ytra Skörðugil. Syðra Sl-örðugil. Matsbókin kallar þessar jarðir Skarðagil, en það nafn íinnst hvergi í góðum heimildum og er víst »leiðrétting«. En Skörðugil hefur nafnið verið frá fornöld og jafnan síðan. Kemur fyrst fyrír í ágætri heimild, næstelzta íslenzku frum- skjali á skinni, þ. e. stofnunarbréfi Jörundar biskups 1295, þá er hann setti klaustur á Stað í Reyninesi (Fbrs. II). Þar eru meðal jarða, sem biskup gefur »Skaurðugil« og »Skaurðugil ytra«, einnig svo nefnt í staðfestingarbréfi Auðunnar biskups á stofnskránni (1315) (sama bindi), ennfremur í Sigurðarregistri á skinni 1525 og 1550 (Fbrs. IX, XI) (»Skordugil«). Enn í dag er nefnt Skörðu- en aldrei Skarða-, og er því ekki ástæða til að taka upp slíka »leiðréttingu< á meira en 600 ára gömlu nafni, sem ávallt hefur haldizt óbreytt. Myndina Skarðagil í Fbrs. IV (1446) er ekki að marka, því að ís- lenzkan á því skjali, þótt frumskjal sé, er allmjög afbökuð (norsku- skotin). Seila. Svo ritað í Sturlunguútgáfu Kaalunds (sbr. einnig Cleasbys orðabók), en Seyla er nafnið ritað opt í fornbréfum frá 15. og 16. öld, í bréfi frá 1406 (Fbrs. III), er bæði Seila og Seyla. Þykir rétt- ast að halda elzta rithættinum Seila, enda optast svo ritað nú. Brautarholt [Litla Seila]. Brautarholt sem nýnefni tekið upp með stjórnarleyfi 1915. Vallanes [Slcmþúfa]. Vallanes tekið upp með stjórnarleyfi 1916. Gamla nafnið var Skinþúfa, sbr. Fbrs. VI (1480) VII (1493) og Sigurðarregistur 1550 (Fbrs. XI) en ekki Skinnþúfa, þótt nafnið sé svo ritað í einu bréfi (1483) (Fbrs. VI, og í elzta hluta Sigurðar- registurs 1525 (Fbrs IX). Skynþúfa, sem aðalnafn í 1861, er vit- leysa, en bendir þó á rétta nafnið, samkvæmt framburðinum. Ipishóll. í Fbrs. III. (1406) ípiss-, IV (frumrit á skinni 1427) fpis-; s. st. (frumrit frá 1446, þó bjagað) Ypers-, og IX (Sigurðarregistri) ípes-; í Jb. 1696 og A. M. Ipis-, í manntalsbókum Skagafjarðarsýslu um 1800 Ibis , en síðar (um 1830) Xpis-, svo einnig í Johnsen og 1861. Myndin Ipishóll er elzt og lengst notuð og líklega réttust, þótt merking orðsins sé óviss. Tilgáta Guðmundar heit Þorláks- sonar magisters, að Ipis- sé = Ýbeygis- (þ. e. Bogsveigis-) er falleg að vísu, en ekki finnst mér líklegt, að jörðin hafl heitið svo; til þess er ofmikið samræmi í hinum ýmsu ritháttum nafnsins; einhver þeirra hefði líklega farið nær Ýbeygishól, ef jörðin hefði heitið svo. Að nýju myndinni í matsbókinni íbúðshóll(!) er ekki orðum eyðandi. Elivogar. í Fbrs. III. (1378 og 1391), sbr. VIII, 13 Elivogar
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.