Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1991, Qupperneq 116

120
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Mynd 28. Lausleg skissa aftóftum Fjallgerðis. Stærðarhlutföll tófta og fjarlægðir á milli þeirra
eru óvissar.
legu tali nefnd Fjallgerði. Hún er tvískipt og um 17,5 m að innanmáli. Syðri
tóftin er 8 m x 4 m að innanmáli. Veggir eru allt að 1 m háir og 2 m breiðir.
Riss af þessum tóftum er á mynd 28.
Allmargar rústir eru dreifðar um svæðið umhverfis aðalrústina. Flestar
eru þær mjög ógreinilegar og fornlegar. Að baki stærstu rústinni mótar rétt
fyrir tveimur lágum tóftum. Skammt upp af þeim er garðbrot og hringlaga
garður þar upp af. Utan undir honum er tóftarbrot. Ofan við rústasvæðið
í um 160-180 m hæð eru leifar tveggja garða sem liggja eftir fjallshlíðinni
og sveigir sá efri niður fjallið skammt norðan við rústasvæðið.
Borkjarni 7 var tekinn í aðra aðaltóftina, sjá mynd 29. Reyndust vera um
0,7 m niður á fast. Merki um mannavist sáust í efri hluta borkjarnans. Þar
var umrótuð mold með viðarkolaögnum og mislitum torfusneplum. Einnig
var mjög þunnt gráleitt fitukennt lag, e.t.v. gólfskán eða kísilgúr? Undir
mannvistarlögunum var svört gjóska og þar undir gulleit gjóska. Örlítil
linsa af grárri gjósku var í torfusneplunum.
Fleiri borkjarnar voru ekki teknir og ekki vannst tími til þess að mæla
upp rústasvæðið í heild. Lausleg skissa var dregin upp til að sýna afstöðu
nokkurra tófta sem virtist mega greina á yfirborði.
Gulleita gjóskan er að öllum líkindum H3. Ef dökka gjóskan er lagið frá
1477 virðist mega ætla að tóftin sé frá um 1500 eða síðar. Útlit tóftanna
gefur þó til kynna hærri aldur. Hugsanlegt er að tóftirnar séu frá mismun-
andi tímum.