Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Blaðsíða 12

12
Dr. Gustav Storm hefir aptr á móti fært mjög'
sennileg rök til þess, að saga „Ragnars loðbrókar“
og sona hans sé mestmegnis skáldskapr fornmanna,
og hafi myndazt smátt og smátt, að sínu leyti eins-
og saga Artus Bretakonungs og kappa hans við
kringlótta borðið, Karlamagnúsarsaga hin forna,
f>iðriks saga af Bern o. fl. — En einsog þessir kon-
ungar hafa allir verið til, þótt sögur þeirra hafi
verið mjög ýktar og skreyttar á margan veg, ot bland-
aðar annarlegum sögum, eins lýtr margt að því, að
til hafi verið einhver fornkonungr með Ragnars
nafni1, sem átt hafi marga sonu, og margar göf-
»
1) Storm hefir tekið fram, að »Bagnari loóbrók« sé í
konungatölum Dana (og hjá Saxa) ruglað saman við
Bagnfreð konung (Beginfridus +814), er vér þekkjum af
árbókum fiinhards, og hann ætlar, að víkingahöfðinginn
Bagnarr, er herjaði á París 845, og kallaðr er einn af
jöilum Háreks Danakonungs, hafi í sögusögninni orðið
að föður Loðbrókarsona (með því að hann fór í víkingu
til fjarlægra landa eins og þeir), og honum hafi svo
aptr verið blandað saman við Bagnfreð, eða settr í kon-
ungatalið í stað hans. En það vill svo vel til, að vér
getum sýnt fram á, að Danir hafa haft einhverjar frá-
sögur af fornkonungi með Bagnars nafni, sem als ekk-
ert snerta sögu Loðbrókarsona, og styðja þannig hinar
íslenzku ættartölur, sem benda með liðafjölda sínum á
annan eldra Bagnar en jarl Háreks konungs eða (hinn
ímyndaða) föður Loðbrókarsona. I emu fornu konunga-
tali dönsku, sem ritað hefir verið með rúnum (Scr. r.
Dan. I. 27—30) er nefndr »Begner Alfbane« (Bagnarr
Alfsbani), og kemr það merkilega vel heim við þá frásögn
Arngríms lærða (sem líklega er tekin eptir »Sögubroti«
meðan það var heilt), að Eagnarr. sonr Sigurðar hrings,
hafi á unga aldri orðið banamaðr Alfs, konungssonar frá
Vendli (sjá P. A. Munch: N. F. H. I. 1. 274. bls.).
Kona Eagnars er og nefnd í þessu konungatali, og köll-
uð »Batha«, sem gæti verið afbökun úr »Kráka« (sbr.
Buthar f. Burgar (Borearus), Svanlethe f. Svanloga,
Sithar f. Sigar, Barll f. Karll, Scr. r. Dan. I. 28, 29,
32, Saxo VIII. 384, sbr. VII. 350—354, IX. 450, 458),