Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Blaðsíða 48

48
~fagra. En þegar hann kemr til sögunnar, hefir
Ragnarr hlotið að vera undir lok liðinn, enda kemr
það vel heim við það, að í „Sögubroti“ er Eysteinn
nokkur talinn konungr á Vestfold, þegar Sigurðr
hringr var orðinn gamall, en Eysteinn er nefndr afi
Guðröðar veiðikonungs, svoað Guðröðr verðr eptir
þessu samtíða sonum Ragnars, eða að öllum Hkind-
um heldr yngri en þeir, sem stendr lika heima við
það, að Hálfdan svarti, sonr Guðröðar veiðikonungs
og seinni konu hans, er samtíða Sigurði hirti, dótt-
ursyni Sigurðar orms í auga, og á dóttur hans,
unga að aldri, fyrir seinni konu.
Alt lýtr þannig að því, að Ragnarr hafi lifað
og starfað, áðr en kristnar þjóðir fóru að k.ynnast
Norðrlöndum, og þurfum vér því ekki að búast við
að flnna hans getið í neinum árbókum, eða ætlast
til að vér getum nokkurn tíma ákveðið ríkisár hans
■eða forfeðra hans með sögulegri vissu, eða fullyrt
nokkuð um það, hversu vítt ríki þeirra hafi staðið^
þótt líklegast sé, að sagan um vald þeirra yfir
nokkrum hluta Englands sé sprottin af misskilningi
og sagnablendingi. Sé nokkuð að marka það, sem
stendr í Ól. s. Tr. 61. k. (Fms. I. iio—iii) viðvikj-
•óglöggar sögur frá þeim tíma til þess, að unt sé aðfullyrða
neitt um þetta, en ólíklegt er, að hinir fornu sagna-
menn vorir hefðu ekki vitað til þess, ef norrænn maðr
frá Hörðalandi hefði orðið konungr í Danaveldi á dög-
um Haralds hins hárfagra. það er miklu trúlegra, að
Hörða-Knútr hafi verið danskr maðr, kominn af ætt
:Sigurðar orms í auga, og ef hann hefir verið kendr við
Hörðaland í Noregi (einsog Storm ætlar) en ekki við
Hörð á Jótlandi, einsog sögur vorar segja, þá hefir það
líklega komið til af því, að hann hefir um stund verið
landflótta á Hörðalandi, líkt og Ketill sá, er getið er um
í Eymundarþætti (Fms. V. 285) var kallaðr Garða-Ket-
ill af dvöl sinni í Garðaríki.