Eimreiðin - 01.01.1921, Blaðsíða 82

82
DRAUGUR
[EIMREIÐIN;
»Elsku mamma — elsku mamma!
Ó! hví seldirðu litla Skjóna?
Hundrað sinnum hefi eg sagt þér
hann á mér og Gunnu að þjóna«.
Æpir Mundi’ en aldrei fær hann
önnur svör hjá móður sinni
en andvörp þung, því aldrei líður
ástkær sonur henni’ úr minni.
Drenginn þótt í draumi sjái’ hún,
dregur gleymskan fjöður yfir.
Vakan ælíð dregur dár að
draumi þeim, er segir: hann lifir!
»Aftur skaltu Skjóna kaupa«,
skipar Mundi æstum rómi
ógn er í fasi, eldur i geði,
(ægilegt er í myrkur-tómi).
Yfir bæinn rennur rökkur,
— rennur í gljúpar sálir manna. —
Dularfullar draugasögur
drifa að gættum minninganna.
Ætlar Mundi enn að reyna
með eldi sálar og krafti vilja
sig að gera sýnilegan
svo að allir mættu skilja:
Að hann lifir — og að hann vildi
ekki selja litla Skjóna.
Hamslaus þreytir á alla orku
inni á palli og fram við stóna.
— Loksins tókst það. Loksins sást hann —
likt og vofa’ í króksins skugga,