Eimreiðin - 01.01.1921, Blaðsíða 34

34
t WEINGARTEN.
[EIMREIÐIN
Frakkana úti á skipum þeirra. Eg reri oft einn á báti út
á höfnina og var tíður gestur á skipunum.
Eg mundi enn þá nöfn nokkurra herskipanna: Eitt hét
Clorinde, annað Meta, það þriðja La Pandore. Hið síðast-
nefnda hafði eitt sinn bjargað lifi minu og Ármanns bróð-
ur mins, er við vorum staddir í hættu úti á sjó.1 2)
F*á þótti mér lika ekki hvað síst gaman að leika mér
við litlu frönsku drengina, sem á skipunum voru, þegar
þeir komu á land. Eg útvegaði þeim stundum hesta og
riðum við svo um allar trissur á litlu, skemtilegu íslensku
hestunum.
Ennfremur sagði eg sjúklingunum frá ýmsu sem fyrir
mig hafði borið í æsku úti á eyjunni fögru og stórfeng-
legu, íslandi. Þeir virtust verða mjög hrifnir af íslandi.
Eg sagði þeim líka frá því hve mjög mig hefði langað að
komast til ættjarðar þeirra og með hve einkenniiegum
hætti sú ósk hefði ræst árið 1870 -- þegar Frakkar og
Þjóðverjar áttu í ófriði eins og nú.s) Á hinu undurfagra
föðurlandi þeirra hefði eg dvalið tólf ár og sagði eg þeim
ýmislegt af veru minni þar.
Sjúklingarnir hlýddu á með hinni mestu athygli og
báðu mig stöðugt um að halda áfram. Eg gerði það líka
enn þá nokkra hríð, sótti þvi næst gjafir mínar, er eg
úthlutaði nieðal þeirra. Þakklæti þeirra fæ eg ekki lýst.
Eftir þennan inngang kom því næst aðalatriðið: undir-
búningurinn undir móttöku hins heilaga sakramentis. Það
tók nokkuð langan tíma, því eg varð að ganga frá einu
rúminu til annars og gat ekki tekið nema einn fyrir í
einu.
Eg hafði ekki lokið þessu fyr en tæpri stundu áður en
hátiðahöldin áttu að hefjast.
Af veislunni sjálfri er það að segja, að hún fór hið
prýðilegasta fram. Meðan á borðhaldinu stóð var söngur
og hljóðfærasláttur, meira að segja leikinn sjónleikur.
Borð vóru sett fyrir um 400 manns. Frönsku fangarnir
1) Sbr. »Nonni und Manni«. Pýð.
2) Sbr. »Nonni«. Pýö.