Aldamót - 01.01.1894, Blaðsíða 118
118
Annað komið er í þessa stað,
annað það, sem meira kveður að:
Skóiamenntun dýrum dómum keypt
draumum sakleysisins hefur steypt.
Draumatíðin úti þó ei er,
aðrir draumar taka’ að hreyfa sjer:
ástardraumar, undur lífsins ný,
æskulifsins hvikul rósaský,
lifna’ og deyja’ og aptur lifna ört,
aldrei skín þó sólin hrein og björt.
Aðrir draumar, önnur mislit ský,
ólguþrungnu lopti myndast í,
stíga, falla’ og hrinda hinum frá;
hvaðanæfa vindur stendur á.
Stóra drauma fjörs og frægðar gjörn
fer að dreyma þá hin stóru börn.
Frægðardrauma fagra dreymir mann,
föðurlandið einnig dreymir hann:
dreymir um, að allt sitt fjör og magn
ættjörð sinni vinna skuli gagn:
»Harðstjórn leið og ánauð upp skal rætt,
allt skal verða lagað, greitt og bætt,
allt skal verða annað, nýtt og þarft,
endurskapað, menntað, frjálst og djarft.
Frjálsir menn í frjálsu landi þá
frelsishetju sinni þakkir tjá«.
IV.
Þrjátíu ára. — Það er breyting enn,
þykknar loptið, skúrin kemur senn.
Saman dragast svartblá þrumuský,
suðar vindur klettabrúnum í.
Allt, sem fyr var yndislegt og bjart,