Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1948, Page 153
156
Fossnes
Kársstaðir . . . . ..810
Svefneyjar . . . . .. 1250 -
Vorsabær 60
Ormsstaðir . . . . 840
Enginn þessara akra er stór, og einn þeirra meira að
segja mjög lítill. Sama er að segja um flesta þá staði, sem
hægt er að gera sér nokkurn veginn örugga hugmynd um.
Langstærstir hafa akrarnir verið á Görðum á Álftanesi, eða
13 dagsláttur, og uppskeran getað numið um 60 tunnurn.
Á Syðri-Reykjum í Mosfellssveit er akurlendi kirkjunnar
4.1 dagslátta og uppskeran rúmar 3 tunnur. Þá hefir korn-
ræktin hlotið að vera allmikil í Gufunesi, þar sem gjalda
skyldi 4 tunnur í afgjald. Hefir svo og verið, þar sem gjalda
þurfti 1 tunnu í afgjald, að þar hefir verið um verulega ak-
uryrkju að ræða, því að varla hefir nema nokkur hluti upp-
skerunnar verið heimtur í afgjaldið. En á langflestum stöð-
unum hafa akrarnir þó verið minni. Engu að síður er það
víst, að kornyrkjan, svo lengi sem hún var stunduð, hefir
verið til verulegra hagsbóta, og engan veginn óverulegur
þáttur í rekstri búanna.
Saga kornyrkjunnar.
1. timabil. Það kemur í ljós í fornsögunum, að landnáms-
menn hafi tekið til kornyrkju jafnskjótt og þeir höfðu
tekið sér bólfestu. Minnisstæðust í því efni er sagan um
Hjörleif Hróðmarsson.
Það var raunar eðlilegt, að forfeður vorir hæfust fljótt
handa um kornyrkju. Þeir voru henni vanir heiman úr
Noregi. Landkostir virtust hér góðir. Víðáttumiklir skógar
skýldu ökrunum, og hin ósnortna mold var full frjóefna.
Fátt hefir verið um búpening í fyrstu, og flutningur lians
til landsins lítill, svo að full þörf hefir verið kornöflunar-