Morgunblaðið - 10.05.2001, Blaðsíða 56

KIRKJUSTARF
56 FIMMTUDAGUR 10. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
:
    
 
 5?
4-&

3& (# #$I>
    #      /   ""  "99$
(* ##  
$  
&+* ## .%5J" # 
        ))9)))9-
  3  '   7 &

        &7
&
  ;  
 ;   
 
 
 5..

102


5 4+7 8 DD

$ %' '-
=
  ' 
8 $
# 
1$ ;K# # 
 "  # 
4,8#.  # -

 
  
  &
?
51026
&

3& 1 >
",' 8'
   3 "    
  *

!    "" 
 "#$$
45 (" ##
 5 (" #  #"* ##
  ))9-
Safnaðarstarf
Áskirkja. Opið hús fyrir alla aldurs-
hópa kl. 14–17. Söngstund kl. 14–15 í
neðri safnaðarsal. Kristján Sig-
tryggsson organisti leiðbeinir og
stýrir hópnum. Allir hjartanlega vel-
komnir til að syngja eða hlusta. Boðið
upp á kaffi á eftir. Mikið spjallað og
stundum tekið í spil.
Dómkirkjan. Opið hús fyrir alla ald-
urshópa í safnaðarheimilinu kl. 14–16.
Hallgrímskirkja. Kyrrðarstund kl.
12. Orgelleikur, íhugun. Léttur máls-
verður í safnaðarheimili að stundinni
lokinni.
Háteigskirkja. Foreldramorgunn kl.
10. Taize-messa kl. 21. Þangað sækir
maður frið og kyrrð, staldrar við í asa
lífsins, tekur andartak frá til þess að
eiga stund með guði. Lifandi ljós og
reykelsi bjóða mann velkomin. Tón-
listin fallin til að leiða mann í íhugun
og bæn. Allir velkomnir.
Langholtskirkja. Foreldra- og
barnamorgunn kl. 10–12. Opið hús,
fræðsla: Svefn barna. Jóna Margrét
Jónsdóttir hjúkrunarfræðingur.
Svala djákni les fyrir eldri börnin.
Söngstund með Jóni organista. Lang-
holtskirkja er opin til hljóðrar bæna-
gjörðar í hádeginu.
Laugarneskirkja. Morgunbænir kl.
6.45–7.05. Kyrrðarstund í hádegi kl.
12. Tónlist, bæn og léttur málsverður.
Samvera eldri borgara kl. 14. Helgi
Seljan, fyrrverandi alþingismaður og
framkvæmdastjóri ÖBÍ, greinir frá
galdrinum við að hafa gaman af því að
hætta störfum. Vinabandið tekur lag-
ið. Þjónustuhópur Laugarneskirkju,
kirkjuvörður, organisti og sóknar-
prestur standa að samverunni.
Neskirkja. Unglingastarf Nes- og
Dómkirkju kl. 20 í safnaðarheimili
Neskirkju.
Seltjarnarneskirkja. Starf fyrir 9–10
ára börn kl. 17.
Breiðholtskirkja. Mömmumorgunn
föstudag kl. 10–12.
Digraneskirkja. Foreldramorgnar
kl. 10–12. Helgistund kl. 11. Kvöld-
bænir kl. 18. Fyrirhuguð er safnaðar-
ferð sunnudaginn 20. maí til Víkur í
Mýrdal. Áhugasamir skrái sig í ferð-
ina í síma 554-1620. Frekari upplýs-
ingar veitir kirkjuvörður.
Fella- og Hólakirkja. Starf fyrir 11–
12 ára drengi kl. 17–18.
Grafarvogskirkja. Foreldramorgnar
kl. 10–12. Húsdýragarðurinn. Þetta
er síðasti foreldramorgunn að þessu
sinni. Hittumst aftur í haust. Æsku-
lýðsfélag í Grafarvogskirkju fyrir
8.–9. bekk kl. 20–22.
Hjallakirkja. Kirkjuprakkarar. Starf
fyrir 7–9 ára kl. 16.30.
Kópavogskirkja. Samvera eldri
borgara í dag kl. 14.30–17 í safnaðar-
heimilinu Borgum. Kyrrðar- og
bænastund í dag kl. 17. Fyrirbæna-
efnum má koma til sóknarprests eða
kirkjuvarðar.
Seljakirkja. Fundir fyrir 9–12 ára
stráka kl. 17 í umsjá KFUM.
Hafnarfjarðarkirkja. Opið hús fyrir
ung börn og foreldra þeirra kl. 10–12 í
Vonarhöfn, Strandbergi. Opið hús
fyrir 8–9 ára börn í Vonarhöfn,
Strandbergi, kl. 17–18.30.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. Opið hús
fyrir 10–12 ára kl. 17–18.30.
Víðistaðakirkja. Opið hús fyrir 9–12
ára krakka kl. 17–18.30.
Vídalínskirkja. Æskulýðsfélag
Garðakirkju heldur fundi kl. 19.30–
20.30. Unglingar hvattir til þátttöku.
Umræðu og leshópur, fræðslustarf
fyrir alla í Bræðrastofu kl. 21–22.
Bæna- og kyrrðarstund í kirkjunni kl.
22. Koma má bænarefnum til presta
og starfsfólks safnaðarins. Allir vel-
komnir.
Landakirkja Vestmannaeyjum. Kl.
10 foreldramorgunn. Kl. 14.30 helgi-
stund á Heilbrigðisstofnun.
Morgunblaðið/Sverrir
Hallgrímskirkja
Þegar manneskja
fellur frá í blóma lífsins
reynum við sem þekkt-
um hana og eftir lifum
gjarnan að tjá sorg okkar með fá-
tæklegum orðum. Við sitjum full af
tómleika og söknuði og spyrjum út í
tómið: „Af hverju varst þú, svona
ung og með svo bjarta framtíð, köll-
uð burt frá ungum börnum, ástkær-
um eiginmanni, foreldrum og vanda-
mönnum?“ Ekkert svarið fáum við
því, það er falið í eilífðinni og við
verðum kannske að bíða okkar eigin
tíma til að fá það. Það sem eftir
stendur okkur til huggunar eru
minningarnar sem hún hefur skilið
eftir í huga okkar.
Á þessari stundu, meðan ég er að
reyna að koma þessum línum á blað,
er verið að kveðja Guðbjörgu
Sveinsdóttur í Malvíkurkirkju í
Þrændalögum og leitar hugur minn
þangað. Í huga mér koma minning-
arnar í formi mynda; myndasafn
þriggja áratuga, litskrúðugar mynd-
ir fullar af lífi.
Ég sé fyrir mér vinkonu mína
Sirrý, stolta móður með nýfædda
stúlku og mér sýnist pabbinn Torfi
allur hafa stækkað. Litla hnátan
sver sig í ættina og hefur fengið
rauða hárið í arf sem nú í byrjun er
rauðleitur silkimjúkur dúnn. Hún
GUÐBJÖRG
SVEINSDÓTTIR
✝ Guðbjörg Sveins-dóttir fæddist í
Reykjavík 4. ágúst
1967. Hún lést á Hér-
aðssjúkrahúsinu í
Þrándheimi í Noregi
hinn 17. apríl síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá Mal-
víkurkirkju í
Þrændalögum 27.
apríl.
dafnar vel og vinkonur
foreldranna fá þann
heiður að passa hana
einstöku sinnum og
æfa sig í meðferð ung-
barna. Henni er ekki
sama þegar þær eru
klaufskar að skipta um
bleyju og lætur þá
óspart í sér heyra en
allt endar í blíðu brosi;
sólskini. Stúlkan
stækkar og verður
broshýrt barn með
rauðan krullaðan þyril
um höfuðið.
Fjölskyldan flytur til
Þrándheims í Noregi og nýtt um-
hverfi tekur við, fagurt umhverfi
með skógivöxnum hæðum og ásum
svo þétt byggðin hverfur í náttúr-
una, öll borgin er umvafin henni.
Þannig á umhverfi að vera til þess
að fóstra náttúrubörn og fyrir Guð-
björgu, náttúrubarnið, verða þetta
heimkynni til frambúðar.
Það verður langt á milli heim-
sókna. Næst þegar ég sé Guðbjörgu
er hún orðin fjögurra ára, snagg-
araleg táta sem er í senn bæði for-
vitin og feimin þegar ókunnugar
konur koma frá Íslandi og setjast
upp hjá mömmu og pabba.
Þær eru þó talsvert spennandi
þessar kerlur og feimnin er rokin út
í veður og vind áður en við er litið.
Hún þarf margt að segja okkur og
sýna, það eru engin takmörk fyrir
gestrisninni. Hún fer með okkur í
göngutúra um næsta nágrenni og ef
við höfum ekki þekkt þau áður þá
kynnumst við nú dýrunum í Hálsa-
skógi: „Harepus er bakvið busken,“
segir hún á norskblöndu.
Hún er tvítyngd og á ekki í nein-
um vandræðum með tungumálin en
blandar þeim saman þegar hentar
og þegar um er að ræða dýrin í
Hálsaskógi hentar það vel. Héra-
stubbur bakari, Lilli klifurmús og
Mikki refur eru alls staðar, fáum við
að vita, náttúran er lifandi. Alltaf vill
hún fylgja okkur úr hlaði og alltaf
tekur hún á móti okkur með brosi
þegar við komum úr skoðunarferð-
um um bæinn. Bros hennar eru dýr-
mæt. Vikan líður allt of fljótt.
Mörg ár líða þar til við sjáumst
aftur en alltaf berast fréttir á milli.
Guðbjörg er orðin skólastúlka og
tekur upp á því að tala bara norsku.
Ætlar hún að gleyma íslenskunni?
Þetta eru þó óþarfa áhyggjur því ís-
lensk tunga á sterkari ítök í íslensk-
um börnum sem búa erlendis en
margan grunar og þegar tækifæri
býðst grípur hún það. Ákveðin, eins
og ævinlega, hjólar hún langa leið til
þess að mega njóta íslenskukennslu
og hún nær góðum tökum á sínu
móðurmáli öllum til mikillar ánægju.
Næsta heimsókn mín til Þránd-
heims er um páska átta árum seinna
og eru eiginmaður minn og fimm ára
dóttir með í ferðinni. Guðbjörg tek-
ur dóttur okkar strax að sér, grefur
fram gamalt dót handa henni og
leikur við hana tímunum saman.
Auðvitað er farið á gönguskíði,
það gera allir í Noregi um páska og
því fáir eftir í bænum.
Það þarf heldur ekki langt að fara
í leit að gönguskíðalandi, bara rétt
út fyrir hverfið þar sem „laupurnar“
liggja út um allan skóg, krókóttar
brautir, upp og niður, út og suður.
Sumar veitast óvönum erfiðar en á
undan bruna Torfi og Guðbjörg af
miklu öryggi, við þessi óvönu í miðj-
unni en Sirrý rekur lestina og fáum
við óspart uppörvandi athugasemd-
ir. Mikið er hlegið, stundum svo að
maður dettur út úr brautinni og
lestin stöðvast. Við setjumst niður
og borðum nesti og sólin skín á
glampandi snjóinn og allir eru glað-
ir. Þessi vika líður líka allt of fljótt
en það er gaman að hafa átt þessa
daga og eiga þessar minningar, sér-
staklega núna þegar sorgin knýr
dyra.
Sem betur fer eiga ferðirnar eftir
að verða fleiri til Þrándheims og það
koma líka aufúsugestir þaðan til
Skövde í Svíþjóð þar sem við búum
um tíma. Árin líða og allt í einu er
litla stúlkan orðin að fallegri og
íhugulli ungri konu sem stundar
nám sitt og störf af sama krafti og
skíðað var í „laupunni“ forðum.
Hún eignast góðan mann og tvö
börn sem lýsa upp tilveruna en sem
aðeins fá að njóta hennar takmark-
aðan tíma.
Því miður verður of langt í næstu
heimsókn, unga kraftmikla konan
með þykka rauða hárið er horfin
okkur um stundarsakir. Í heilt ár
barðist hún ótrauð og af miklu hug-
rekki við þann sjúkdóm sem svo
margir bíða ósigur fyrir, tilbúin að
reyna allt og leggja allt á sig til að
sigra. Það var henni líkt og á sinn
hátt hefur hún sigrað dauðann því
hún lifir í minningum okkar sem
þekktum hana og einhvern veginn
eru allar minningar um hana bað-
aðar sólskini og krafti. Veri hún vel
kvödd með þakklæti fyrir sam-
veruna.
„When I think of angels, I think of
you, your flaming red hair and the
things that you do...“ Þessar ljóð-
línur K.K. (Kristjáns Kristjánsson-
ar) hafa einhverra hluta vegna
hljómað í huga mér síðan ég fór að
hugsa um að skrifa þessa grein, þær
hljóta því að fljóta með, fengnar að
láni.
Elsku Sirrý, Torfi, Hans Jakob,
Sigrid og Håkon, megi ljóssins
kraftur gefa ykkur styrk í sorginni.
Guðrún Jónsdóttir
og fjölskylda.
Ella amma okkar var
örugglega besta amma
í heimi.
Var hún engill eða
var hún mannvera?
Þessi spurning kom oft
upp í huga okkar því amma var frek-
ar smávaxin með skjannahvítt hár,
alltaf brosandi og ánægð. Alltaf var
hún tilbúin í að hjálpa öðrum og aldr-
ei talaði hún illa um aðra. Nóg átti
hún af kærleika til allra. Ella amma
fylgdist vel með sinni stóru fjöl-
skyldu, hvenær hver átti afmæli og
hvernig honum gekk í námi, vinnu
eða lífinu yfirleitt og ávallt var hún
tilbúin í að gefa manni holl og góð
ráð.
Hún elskaði að vera innan um ann-
ELÍN ANNA
BJÖRNSDÓTTIR
✝ Elín AnnaBjörnsdóttir
fæddist í Reykjavík
20. júlí 1907. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 20. apríl
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Áskirkju 30. apr-
íl.
að fólk, ferðast með því,
lesa um það, tala við
það eða segja sögur af
því. Hún Ella amma,
engillinn okkar, verður
alltaf fyrirmynd okkar.
Hver vegur að heiman
er vegur heim.
Hratt snýst hjól dagsins,
höllin við lindina
og tjaldstæðin hjá fljótinu
eru týnd langt að baki,
það rökkvar og sigðin
er reidd að bleikum stjörnum.
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Snorri Hjartarson.)
Anna Lea Björnsdóttir og
Lára Bryndís Björnsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.