Réttur - 01.12.1916, Side 35

149
kosti er allmikil hreyfing í ungmennafélögunum um að
koma á frjálsum samtökum meðal unglinganna um að taka
að sér póstflutninginn innan sveitar. Ef það væri víða tíðk-
að, mundi sú umbót gera þetta samgöngukerfi mjög við-
unanlegt. Þá næðu æðaslög samgangnanna til hvers einasta
heimilis í landinu.
Menn munu skiftast í flokka um þetta mál eftir því, hvort
þeir eru framsæknir eða kyrstæðir. Peir sem annaðhvort vilja
enga breytingu eða fráleita breytingu, eins og t. d. ótíma-
bærar járnbrautarlagningar, munu verða á móti því. En
meðal þeirra, sem vilja sníða þjóðinni stakk eftir vexti, og
sækja fram á Ieið, þótt eigi sé stikað á fjallatindum, mun
þessi hugmynd vinna sér fylgismenn, þótt ýms atriði breyt-
ist, þógar til framkvæmda kemur. F*að sem er líklegt að
standist dóm reynslu og athugunar er: að sjórinn eigi fyrst
um sinn að verða meginþjóðvegur íslendinga, að þunga-
vöruflutningur eigi að vera að mestu aðgreindur frá póst-
og mannflutningum, að strandferðunum verði haldið áfram
alt árið, að miklar kröfur verði gerðar til þess að ferðafólki
líði vel í farþegaskipunum, pð póstur verði fluttur sjóleiðis
kringum landið og upp um sveitir frá aðalhöfnum, og að
biftæki verði mjög notuð til að greiða fyrir póst- og mann-
flutningi, bæði á sjó og landi. Hagnaðurinn verður stór-
mikill. Oömlu atvinnuvegirnir eflast og nýjar atvinnugreinar
skapast. Dreifðu bygðirnar og sundruðu mennirnir þokast
saman, því að góðar samgöngur brúa torfærur og minka
fjarlægðir — í reyndinni.
Jónas Jónsson
frd Hriflu.