Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 5

Rjettur
7
nesku Kommúnistastjórnarinnar á Indland muni geta
orðið breska heimsveldinu hættuleg. Þeir hafa þegar sjeð
í Kína, hver þröskuldur Kommúnisminn verður stórveld-
unum í götu, er hann nær trausti alþýðunnar í þessum
þjettbýlu löndum. Þeir vita, hvernig Persastjórn hallast
að Rússum og heldur fyrir Bretum hinum auðugu olíulind-
uin landsins. Pess vegna miðar öll pólitík Englendinga
að því, að einangra Rússland og sigra það síðan, líkt og
það forðum vann Napóleon, með því að fá á meginland-
inu nógu marga og öfluga bandamenn gegn því. Eng-
lendingar hafa nú ríkin vestan Rússlands, Rúmeníu, Pól-
land, Lettland o. fl., næstum alveg í hendi sinni, og enski
utanríkisráðgjafinn sameinar alla þræði, er þaðan liggja,
hjá sjer. Að öllum líkindum hefði brotist út styrjöld
gegn Rússum að undirlagi Englendinga í byrjun síðasta
árs, ef rússnesku stjórnarleiðtogunum hefði ekki tekist
að tryggja sig að austan með samningnum við Japan
og tvístra þannig bandamönnum. En síðan hafa Eng-
lendingar leynt og Ijóst undirbúið stríð gegn rússneska
verkamannalýðveldinu. Enska auðvaldinu stafar stór hætta
af, að láta rússneska ráðstjórnarlýðveldið festa djúpar
rætur bæði heima fyrir og í hjörtum erlendra verkamanna.
Pað reyndi þegar í byrjun að kæfa það í fæðingunni, en
mistókst, og síðan hefir það orðið að láta það eiga sig.
En ensku stjórnmálamennirnir eru þrautseigir og halda
fast við takmark sitt. En það hefir altaf verið einn þrösk-
uldur á þessari leið. Það er Þýskaland.
í raun og veru hefir hættan á nýju stríði milli Þýska-
lands og Frakklands aldrei verið eins mikil og á styrjöld
milli Rússa og Bandamanna, nema því aðeins, að Þýska-
land tæki höndum saman við Rússland. Hvernig átti
Þýskaland að fara í stríð, eins fátækt og kúgað og það
er, ómögulega útbúið að her og vopnum? Vanmáttur
Þýskalands var nægileg trygging fyrir, að friður myndi
haldast. Til þess þurfti engan Locarno-samning. Það
gem þurfti að hindra, var samband milli Rússa og Þjóð-