Réttur - 01.02.1925, Side 58

60
Rjettur
Svo fóru fram kosningar í apríl 1925. Stjórnin neytti allra
bragða til að ná meirihluta. Stjórnarandstæðingum var bann-
að að halda opin'bera fundi og vörður haldinn um foriugja
þeirra í húsum þeirra, svo þeir færu ekki út. Engu að síður
náðu þjóðernissinnar meirihluta og er þingið kom saman var
Zaglul kosinn forseti þess. Ætlaði þá íhaldsstjórnin að segja
af sjer, en konungurinn neitaði að taka við lausnarbeiðninni
og Ijet rjúfa þingið, er það hafði staðið í 12 tíma. Tókst
nú aftur samskonar ógnarstjórn og áður hafði ríkt.
En þjóðernishreyíingin óx og dafnaði á meðan. Sameinuð-
ust nú þeir flokkar þjóðernissinna, er áður höfðu klofnað, til
að berjast hlið við hlið gegn afturhaldinu og Englendingum.
Um leið óx og samúð Egipta með frelsishreyfingum þjóð-
anna í kringum þá, þeir studdu baráttu Marokkobúa fjárhags-
lega eftir mætti, fylgdust með í baráttu Araba gegn Englend-
ingum í Gyðingalandi, Hedjaz og Irak og frelsisstríði Drúsa
við Frakka. Finna þeir, að hjer er að vakna hreyfing meðal
Múhameðstrúarmanna (Pan-Islamismus) til að velta oki Ev-
rópu-stórveldanna.
Egiptsku þjóðernissinnarnir eru því nú að búa sig undir
að láta til skarar skríða. Zaglul Pasha kemur nú aftur fram
á sjónarsviðið. Hafa þingmenn þjóðernissinna, jafnvel í
óleyfi stjórnarinnar, komið á fundi til að heimta, að stjórn-
arskráin gengi í gildi. Og jafnframt hafa augu þeirra opn-
ast fyrir þvi, að engin stjórnarskrá er trygg mcðan Eng-
lendingar ráða Égiptalandi.
Nú er mest undir því komið, að Zaglul Pasha og þjóð-
ernissinnar beiti völdum sínum rjettilega, ef þeir ná þeim
aftur, noti þau til að gefa hinum þrautpíndu egiptsku verka-
mönnum og bændum (fellalis) frelsi það, sein þeir svo lengi
hafa þráð. Ella bregðast þeir javí hlutveiki, er nú hvílir á
herðum þeirra.
En hugsandi Evrópubúar mega af þessu sjá, hvernig »vernd
Pjóðabandalagsins og frelsi nýlenduþjóðanna« tekur sig út,
meðan stórveldin drotna í heiminum,