Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 14

16
Rjetlur
Af þeim ástæðum, sem hjer eru greindar, flytjum vjer
dagskrártill. Jeg geri mjer engar hugmyndir nje vonir
um gengi hennar við atkvæðagreiðsluna. Hinn þýlyndi
stjórnarflokkur mun í fullri auðinýkt mæta við atkvæða-
greiðsluna í kvöld, þó að honum sje það á engan hátt
geðfelt. En sú barátta, sem háð hefir verið um þetta
fjárlagafrumvarp stjórnarinnar, er ekki á enda kljáð, þó
að tillaga vor falli.«
Mr. J. Hudson (úr Verkam.fl.): »Jeg vildi aðeins leyfa
mjer að spyrja hæstv. fjármálaráðh., hvort hann hefði
ekki, þegar hann var að leita að Iagafrumvörpum í skjala-
hirslum í fjármálaráðuneytinu, fundið ákveðnar tillögur,
sem hann hefði getað notað til þess að leggja nokkurn
hluta af útgjölduin við hinar ráðgerðu opinberu umbæt-
ur á herðar landeigendanna sjálfra. Jeg er hjer ekki að
fara með nein launungarmál. Pegar fyrverandi fjármála-
ráðherra lýsti því yfir hjer í salnum, að ef hann fengi
aftur tækifæri til þess, þá væri það áform sitt, að flytja
frumvarp um nýja virðingu á löndum og lóðurn, svo að
samkvæmt því yrði hægt að lögákveða verulegan land-
og lóðaskatt. Sú mikla mótspyrna og athugasemdir, sem
risið hafa gegn þéssu fjárlagafrumvarpi W. C., eru sjer-
staklega miðaðar við það, að hann leggur aukin útgjöld
á atvinnuna og gengur alveg fram hjá þeim stjettum
þjóðfjelagsins, sem leggja langminst af mörkum til þjóð-
fjelagsþarfa, en lifa og haldast við aðeins af því, að þær
hafa óskertan rjett til að taka lándleigu af öðruni og
rentur. Vjer munum afdráttarlaust lialda fram sterkum
kröfum framvegis um, að frumvörpum sfjórnarinnar fylgi
altaf tillögur í þá átt, að unt verði að láta þá, sem
hirða landleiguna, greiða sinn skerf af útgjöldunum við
helstu framfarafyrirtæki ríkisins.«
Forsœtisráðlierra Mr. Stanley Baldwins tók því næst
til máls og svaraði á þessa leið: »Þingmenn Verka-
mannaflokksins hafa yfirburða-aðstoðu yfir oss í einu at-
riði. Þeir liafa í úrlausnar tillögum sínum komið með