Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 53

Rjettur
55
Málaíerlin sýndu það betur og betur, er fram leið, að hjer
var ekki um venjulega dóma að gera. Dómarinn lýsti því
yfir I ræðu sinni, að þessir menn hefðu ráðist á grundvöll
þjóðfjelagsins, á þá »stjórn, sem altaf situr,« hvort sem stjórn-
arnefndin er íhaldssöm eða frjálslynd, og slíkar árásir gæti
ritfrelsið eigi verndað. Sækjandi hins opinbera lýsti því yfir,
að uppreistarglæpurinn lægi í því, »að skapa andstæðu milli
hinna ýmsu stjetta af þegnutn hans hátignar.® Sami lögfræð-
ingui sagði og, að það væri hlutverk hersins »að bæla niður
verkfölD, en hann varð að afturkalla þetta og segjast hafa
skjátlast. Og innanríkisráðherrann hótaði andstæðingum sínum
af verklýðsstjett opinberlega á pólitískum fundi með dómi,
sem koma mundi sem refsing yfir þá, og lofaði Mussolini
fyrir að hafa »látið þá (verkamennina) vinna.* Og Churchill
kvað engan mun vera hægt að gera á Kommúnistum og
hægfara jafnaðarmönnum í þessu, svo það var auðsjeð, að öll
verklýðshreyfingin átti að verða fyrir reiðarslaginu.
Málaferli þessi sviftu því alveg grímunni af ensku íhalds-
stjórninni og ensku rjettarfari og sýndu, að hvortveggja voru
aðeins verkfæri í hendi ensku yfirstjeítarinnar til að kúga
verkalýðinn. Rjettlæti, ritfrelsi og öllu slíku var fyrir borð
fleygt, þegar yfirstjettin þóttist ekki geta haldið við valdi sínu
með því, að dylja það þessum lýðræðis-grímubúningi
lengur. Kvörtuðu nú frjálslyndu blöðin yfir þessu. »Manch-
ester Guardian* rjeðst á Hicks, innanríkisráðherrann, fyrir að
hafa með þessu viðurkent stjettabaráttuna og skipað sjer
öðru megin í henni. Rótti hinum írjálslyndu þetta mjög hart,
því að þeir vilja, að stjórnin svífi yfir stjettunum, og komi
hvergi opinberlega fram sem nefnd auðmannanna, til að gæta
hagsmuna þeirra. En íhaldið eyðilagði þessa hugmynd
þeirra. Rað sýndi áþreifanlega, að enska rikið væri aðeins
stjettarvald ensku auðmannanna, og lögin ekkert nema skálka-
skjól til að vernda hagsmuni þeirra.
Dómurinn fjell svo að lokum þannig, að 5 Kommúnistar
voru dæmdir í 12 mánuða fangelsi, þeir Inkpin, Gallacher,
Pollitt, Hanningion og Rust; en 7 í 6 mánaða fangelsi, þeir