Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 13

tZjetiur
15
honum rjettlátt, að joessar tekjur renni óskiftar til land-
og lóðaeigenda, sem hafast ekkert að, en taka hlut sinn
á þurru landi?
i umhverfi Lundúnaborgar, 40 mílur út frá borginni
á allar hliðar, er hver landskiki líklegur til þess, að verða
tekinn undir hús eða götur; við hvert hlið að ökrum og
görðum hanga auglýsingaspjöld með þessum orðum:
»Ágœtir húsagrunnar«! Þessi lönd kostuðu fyrir fáum
árum 30 pund sterl. hver ekra; nú kosta þau 6—800
pund sterl. hver ekra. Stóru, tvílyftu bílarnir, sem versl-
unarmálaráðherrann talaði svo fagurt um fyrir skömmu
hjer í þinginu, auðga landeigendurna meira en djörfustu
fjárgróðadraumar þeirra höfðu spáð.
Er hæstvirtur fjármálaráðherra, W. C., svo að þroturn
kominn, að hann láti það líðast, að þessari þjóðmála-
óreiðu og skömm sje haldið áfram? Háttvirtir fylgis-
menn stjórnarinnar og þeir, sem verslunina reka, kvarta
undan þungum sköttum, og þó stíga þeir ekki nokkurt
spor í þá átt, að stöðva þennan straum úr auðlindum
þjóðfjelagsins í vasa einstaklinga; því að ef hann væri
notaður í þágu ríkisins, mundu núverandi skattgjöld lækka
hröðum skrefum. Þrátt fyrir alt þettá óskar hæstv. fjár-
rnálaráðherra eftir bendingum um auknar tekjur og tekju-
stofna, til þess að hann geti ljett gjöldum af sínum þraut-
píndu vinum — vesalings tekjuskattsgjaldendunum! —
Vilja háttvirtir þingmenn, sem sitja stjórnarmegin í þess-
um sal, leyfa mjer að láta í Ijós undrun mína yfir því,
að þeír skuli hafa snúist öndverðir gegn þessum álögum
á lönd og lóðir? Vilja þeir viðurkenna, að hið síhækk-
andi landverð stafi af orsökum, sem á engan hátt eru
sprotnar af áhuga, framkvæmdum eða útgjöldum af hálfu
landeigenda? Ef þeir játa þessu, þá hljóta þeir einnig
að viðurkenna, að það sje órjettlátt og öfugt, að þessar
verðhækkunartekjur af landinu renni í vsa þeirra, sem ekk-
ert iiafa unnið að því að skapa þær. Þetta er sú spurn-
ing, sem vjer óskum eftir að þeir svari afdráttarlaust.