Réttur - 01.02.1925, Qupperneq 26

28
Rjeltur
hlaupið varð, hjeídu þeir síðdegis stórkostlega skrúðgöngu.
Frá kl. 12 til 2 var hið mikilfenglega og fagra torg »Piazza
del Populo« alskipað Fascistum frá öllurn hjeruðum ftalíu.
Fylktu þeir sjer um fána sína í skipulegar raðir. Fremst var
lúðrasveit mikil, og á milli flokkanna var á nokkrum stöðum
skipað hljómleikasveitum. Tveir ungir Fascistar, stórir og
sterkir, gengu þó alha fremstir og báru þeir á örmum sjer
afarstóra lárviðar-kórónu, er leggjast skyldi á kistu »hins
óþekta hermanns« á torginu Piazza Venezia. Var það stór-
fengleg sjón að sjá þessar fríðu sveifir fara með blaktandi
fánum og veifum og glymjandi hljóðfæraslætti um torg og
götur borgarinnar. Pegar komið var á Venezia torgið, hjelt
skrúðgangan að »altari föðurlandsins*, er þar hafði reist verið,
og var þar lárviðar-kórónan lögð á kistu »hins óþekta her-
manns«. Var þá sunginn sem oftar sálmur, er ortur hefir
verið til minningar um þær fjölmörgu hetjur, er fjellu fyrir
fósturjörðina í styrjöldinni miklu; kvað sá sálmur vera mjög
fagur.
Pað er nú af mjer og fjelögum mínum að segja, að þeg-
ar við sluppum út úr dómhöllinni, hjeldum við hindrunar-
laust til Pjeturskirkjunnar. Keyptum við okkur aðgöngumiða
að þaki kirkjunnar, gengum svo upp ótal stiga og ganga og
lintum ekki látum fyr en við vorum komnir upp í efstu kúl-
una, sem er yfir hvelfingunni undir krosslnum efst á kirkj-
unni, (og kvað rúma 17 manns. Nú voru þar aðeins 7 sam-
ankomnir, við 3 og 4 ítalir, þar á meðal 1 kona). Við vor-
um nú í 400 feta hæð frá jörðu og sáum ekkert, því að á
kúlunni eru aðeins mjóar rifur, sem ekkert er hægt að sjá í
gegnum. Nokkru neðar, í 123 m. hæð, höfðum við dýrð-
lega útsýn yfir borgitia eilífu og landið í kring. Betur sást
út á Miðjarðarhafið en frá Janiculum-hæðinni, en annars var
útsjónin nálega sú sama og þaðan.
Við fjelagar þurftum nú að fara að hafa hraðan á, að kom-
ast í burtu frá Rómaborg, suður til Neapel, því að eftir tvo
daga gekk farseðillinn, er við höfðum keypt til þeirrar ferð-
ar, úr gildi. Eimlest átti að fara þangað suður morguninn