Réttur


Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 107

Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 107
Rjettur] GALDRA-LOFTUR 109 Shakspeare-dýrkendur fá talið leikslok þar, með mannfalli þeirra og manndauða, að öllu nauðsynlega afleiðing af skapsmunum og undanförnum atgerðum leikkappanna, þótt flestir hljóti þeir þar makleg málagjöld. Shakspeare skirrist og ekki við að láta vofu birtast Hamlet og herma honum frá hinum hryliilegustu glæpum. Orkar vofan eða svipurinn þannig stórkostlega á vitsmuni og skapsmuni Hamlets, gerir hann að þeim Hamlet, sem frægur er meðal allra mentaðra þjóða. Qeorg Brandes virðist raunar telja hér galla á leiknum*. Samt er hann fullur aðdáunar á hinum heimsfræga sjónleik. Er þessa getið hér til að minna á, að leikrit geta verið full anda, mannvits og skáldlegrar snildar, þótt þau gerist brotleg gegn sumum greinum þeirra laga, sem leiklist er alment ætlað að lúta. Er það ekki einmitt eitt einkenni sumra hinna mestu sjón- leika, að þar er meir hirt um hugarsannindi en eðlileik að utanverðu? Eg fæ ekki varizt að skjóta hér að athuga- semd um Henrik Ibsen. Hann þykir skálda bezt kunnað hafa íþrótt sína. Samt virðist ein frægasta Ieikhetja hans, Solness húsgerðameistari, vera hált-sturlaður af þeirri trú sinni eða grun, að hann með óskum sínum, löng- unum eða vilja einum saman hafi valdið hörmungum og ógæfu. Drep eg á þetta atriði síðar. Um lok >Bygmester Solness* hefir og verið sagt, að þau væru endileysa, ef tiltektir og afdrif húsgerðameistara væri skoðuð ein sér. Hann klifrast þar upp í turn, sem reistur hefir verið eftir hans fyrirsögn. Hann svimar, er hann fer jafn-hátt og hann hefir gert uppdrátt að, hrapar og bíður bana af. En ef skilið væri svo, sem turnganga húsgerðameistara væri tákn eða ímynd, skáld sett í stað sjálts meistarans, væri alt auðskilið og eðlilegt**. Endirinn er samt talinn * Man eg, að Jóhann dáðist mjög að Hamlet, sem flestir nútíðar- menn. Pað minnir mjög á Hamlet og þunglyndi hans, er Loftur segir við Steinunni, að sár flestra »grói fyr en sár jarðarinnar« (o: leiðið). ** Qerhard Qran, Henrik Ibsen, Liv og Verker, II. Bind, bls. 299,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.