Réttur


Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 97

Réttur - 01.02.1928, Blaðsíða 97
Rjettui1] GALDRA-LOFTUR 99 gjarnra, að þeir skeyta engu um annarra vilja né annarra sannfæring, sem Jóhann skildi vel. Harðstjóri nýtur þess að troða undir fótum skoðanir og tilfinningar annarra. Á slíku finnur hann bezt mátt sinn, hve mikið hann á undir sér. Og þeir leynast furðu víða enn, harðstjórarnir, bæði í koti og konunglegum sölum. I þessu efni eru menn annars ger-ólíkir. Suma skortir bagalega valdafýsn, eins og suma mæta menn skortir áhrifagirni. Misjöfn að víðáttu er hún, valdagirni leikkappa skáldsins. Sveinungi vill ráða einvaldur á heimili, óðali og í fjölskyldu. Pað verður hans bani, er risið er þar móti ráðum hans. Björn hreppstjóri vill drotna í sveitinni. Lyga-Mörður girnist stjórnmálavöld í héraði. Galdra-Loftur sækist eftir valdi yfir huldum öflum, yfir lífi og verönd. En í leikunum öllum veldur valdasóttin ógæfu og gerir þessa þróttmiklu sjúklinga að ógeðfeidum þrælum. Annað er eftirtektavert: Jóhann sýnir mest, hversu þessar kempur hans berjast fyrir völdum, er þeir aldrei hreppa. En hann leiðir áhorf- öndum ekki fyrir sjónir áhrif valdsins á sjálfa drotnend- urna, sem eðlilegt er. »Völdin breyta mönnunum« (»Magten forandrer Menneskene«), lætur hann Lyga-Mörð spaklega að orði kveða. En hann sýnir hvergi né skýrir í skáldskap sínum, í hverju sú breyting er fólgin. Skiftir samt miklu, að slíkar breytingar yrði lýðum Ijósar. Ef til vill hefði Jóhann gert forustusótt og ráðríki betri skil, ef orðið hefði honum lengra lífs auðið. En Jóhanni hefir í list sinni hefnst þess, hve frábitinn og fjarlægur hann var félagslegri starfsemi og stjórnmála-baráttu. Breyttist hann mjög í þessu efni, er hann kom til Kaupmanna- hafnar. Á skólaárum sínum í Reykjavík var hann hinn mesti félagsmaður. Var slík breyting eðlileg afleiðing af útlegð hans og orku-eyðslu í þarfir sjónleikagerðar á erlenda tungu. En sökum þessara umskifta kyntist skáldið ekki mannlegri drottnunar- og valdagirni á þeim hólmi, þar sem hún birtist í mestum algleymingi, ólmast, að kalla, alls-nakin frammi fyrir alþjóð og veldur mestum 7*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.