Réttur


Réttur - 01.01.1944, Síða 13

Réttur - 01.01.1944, Síða 13
R É T T U R 17 fyrst samþykktir sínar og þær samþykktir cru síðan lagðar fyrir þjóðina eingöngu lil synjunar eða samþykkis. I yfirlýsingu sinni 1. nóvember 1943 hefur núverandi ríkisstjórn lagt áherzlu á , að miklu varði að öll þjóðin geti sameinazt um lausn þessa máls. Hún hefur enn lagt áherzlu á þetta sama er hún lagði þingsályktunartillöguna og stjórnarskrárfrumvarpið fyrir Al- þingi nú fyrir nokkrum dögum. Hygg ég að öll þjóðin muni sam- mála um, að slíkur einhugur sé æskilegur, ef unnt er. Því þykir mér svo, að einskis megi láta ófreistað til þess að skapa þennan ein- hug. Og til þess sé þjóðfundarkvaðning líklegri en flest annað. Slík bein og virk þátttaka allrar þjóðarinnar í afgreiðslu þessa máls, sem varðar alla þjóðina svo mikils nú og um alla framtíð, mundi að minni skoðun gera hvorttveggja, að vera enn virðulegri en samþykklir Aljnngis, þótt þjóðaratkvæðagreiðsla eingöngu lil synjunar eða samþykktar færi á eftir, og einnig skapa slíkt viðhorf út á við, að aðrar þjóðir mundu frekar virða ákvarðanir þjóðar- innar með þessum hætti. Einróma eða sama sem einróma samþykkt þjóðfundar mundi sýna þjóðarviljann með þeirri alvöru og þeim þunga, að enginn mundi véfengja hverjar væru raunverulegar ósk- ir þjóðarinnar. Ef leitað er í sögunni mun það koma í ljós, að með flestum þjóð- um hefur framtíðarstjórnskipunin undir sambærilegum kringum- stæðum verið ákveðin af sérstökum þjóðfundi í stað venjulegs lög- gjafarþings. í vorri eigin sögu má lesa, að það var vilji forvígis- mannanna í frelsisbaráttu vorri fyrir tæpri öld undir forustu Jóns Sigurðssonar, að sérslakur þjóðfundur tæki ákvörðun um stjórn- skipun Islands. Mótmæli hans og þingheims er slitið var með vald- boði þjóðfundinum 1851 er einn af minnisstæðustu atburðum í seinni stjórnmálasögu vorri. Og þó var Alþingi þá nýlega endur- reist og hefði að sjálfsögðu getað gert samþykktir um málið. Ef einhver kynni að telja að lijóðfundarkvaðning mundi verða til þess að tefja afgreiðslu málsins um þörf fram, bygg ég að svo þyrfti ekki að verða, ef gengið er fljótt að verki. Enda mundi Al- þingi nú geta undirbúið málið enn vandlegar undir fundinn en gert hefur verið til þessa. Mun ég fús að gera nánari grein fyrir 2
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.