Réttur


Réttur - 01.01.1944, Blaðsíða 29

Réttur - 01.01.1944, Blaðsíða 29
RÉTTUR 33 niunar. Eg veit líka, aS ekkert getur friðjiægt fyrir þjáningar okk- ar hér, nerna sigur. En ef við sigrum, munum við að lokum, hver og einn ,geta lifað sínu lífi. En allir þeir, sem afneitað hafa bræðralagi mannana, munu finna að þeir eru einir, á kvöldin munu þeir koma heim í herbergi þar sem þeir verða einnig einir, og fyrirlitning og kæruleysi allra mun fylgja þeim, elta þá alstaðar eins og hundur. Og þeir munu fara og finna sér konu til að búa með af því það er erfitt að Iifa einn, og Jjau munu sofa saman og geta börn, sem einnig verða óvelkomin, og að lokum grotna niður eins og sæðið sem féll í grýtta jörð. Einnig nú á Jressari stundu, ef úti er eins dimmt og hér. sitja og liggja víða í húsum vansælir menn. Því ástin þýðir val, og sá á enga völ sem engu getur fórnað. En frá þessum blindu mönnum í París og allt til kínversku sovét- anna, í öllum löndum heims, eru á þessari stundu nokkrir menn, sem hugsa lil okkar eins og við værum börn Jjeirra dáin. Ég hef séð.... Ég verð að fara aftur í tímann.... Það er erfitt að tala í niða- myrkri. I tutlugu ár var faðir minn einn mesti baráttumaður verkalýðsins í Gelsenkirchen. Þá dó móðir mín. Hann fór að drekka. A kvöldin kom hann á fundina dauðadrukkinn, líkt og fólk sem hefur verið að dauða komið úr hungri, fer á fætur um miðjar nætur til að ná sér í brauð og fela undir koddanum. Hann kallaði fram í, hagaði sér eins og fífl. . . . En stundum sat liann steinþegjandi aftast í salnum. Hinir þekktu hann allir og þegar hann kom inn litu þeir til hans hryggir og eyðilagðir, en Jieir létu hann aldrei út. „Víst eru það leiðindi,“ sagði félagi einn háðslega, vissi ekki að ég stóð bak við hann. . . . Það var faðir minn, sem gaf mér fyrslu pólitísku skólunina, löngu áður en Jretta var, auðvitað.... Þegar ég fór að halda ræður, reyndi hann að hætta að drekka, en Jjað stóð ekki lengi. Framíköll lians voru eins og högg neðan við beltisstað, en ég varð að hafa Jjað gegn- um heilar ræður. Það var Jrá sem mér varð ljóst hve fast tengdur ég var byltingunni. Hann vann í námu. Dag nokkurn er hann var þar niðri með tvö- hundruð vinnufélögum varð sprenging. Félagarnir úr björgunar- 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.