Réttur - 01.01.1944, Qupperneq 41

RÉTTUR
45
UMBÆTUR Á ALÞÝÐUTRYGGINGUNUM
Urabælur þær sera gerðar voru á alþýÖutryggingunum 1943 má
telja merkasta verk þingsins. Löggjöf þessi er verk nefndar, sem
falið var að endurskoða tryggingarlöggjöfina, en hún var skipuð
m. a. í tilefni af frumvörpum, sem sósíalistar höfðu flutt á Alþingi
um gagngerÖa umsköpun ýmsra veigamestu þátta tryggingakerfisins.
(Elli-, örorku og atvinnuleysistryggingar o. fl.).
Nefndin skilaði fyrri hluta álits síns til haustþingsins 1943. Voru
það breytingar á slysatryggingunum, sem hækkuðu almennu trygg-
inguna til samræmis við stríðsslysatrygginguna. Dánar- og slysa-
bætur voru hækkaðar mjög, dánarbætur til barna, t. d. 6—7VÍJ
faldaðar. Þá eru teknar upp lífeyrisgreiðslur til þeirra, sem orðið
hafa fyrir slysi, sem veldur örorku, sömuleiðis bælur og lífeyrir til
aðstandenda þeirra. Auk dánarbóta, eru teknar upp lífeyrisgreiðsl-
ur til ekkna, sem komnar eru yfir fimmtugt eða hafa misst starfs-
orku sína að verulegu Ieyti. Veigamesta umbótin, sem gerð var á
sjúkratryggingunum var sú, að eftirleiðis ber sjúkrasamlögum að
greiða dvalarkostnað fyrir alla sjúklinga á sjúkrahúsi, meðan þeir
þurfa á að halda, en áður var það takmarkað við 26—32 vikur.
Jafnframt var sú breyting gerð á lögum um framfærslu sjúkra
manna og örkumla, að allan dvalarkostnað þeirra á hæli eða sjúkra-
húsi skal greiða af opinberu fé, ef þeir eru úrskurðaðir styrkhæfir,
og tekur ríkisframfærslan því jafnan við, er sjúkrasamlögunum
sleppir. Loks voru framlög ríkisins lil elli- og örorkubóta hækkuð
að mun, og skal það vera bráðabirgðaráðstöfun.
Nú á nefndin eftir að skila áliti sínu um þá þætti trygginganna,
sem miklu meira er um vert, elli- örorku- og atvinnuleysistrygging-
ar. Reynir nú á manndóm hennar og Alþingis.
Þá samþykkti þingið lög um lífeyrissjóði opinberra starfsmanna,
kennara og hjúkrunarkvenna.
S J ÁLFSTÆÐISMÁLIÐ
1. desember 1943 lýstu þrír stærstu flokkar þingsins, Sjálfstæðis-
flokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Sósíalistaflokkurinn því yfir