Réttur - 01.01.1944, Qupperneq 44

48
réttur
ins og Framsóknarflokksins komu ekki að sök. Atkvæði greiddu yf-
ir 98% atkvæðisbærra landsmanna. Með sambandsslitum greiddu
yfir 70 þús. atkvæði en 377, eða 0,52% á móti. Með stjórnarskránni
greiddu um 69 þús. atkvæði, en 1051 eða 1,44% á móti. Mótat-
kvæðin voru dreggjar Alþýðuflokksins. Enda voru þau tiltölulega
langflest frá ísafirði og Akureyri.
Þessi árangur er með þeim ágætum að íslendingar eru vel sæmd-
ir af. Lýðveldið var stofnað 17. júní.
„NORRÆN SAMVINNA“
Um leið og Alþingi lagði síðuslu hönd á sjálfstæðismálið sam-
þykkti það einum rómi ályktun um vilja íslendinga lil þátttöku í
norrænni samvinnu. En ekki ætlaði það að ganga slysalaust. Tveir
þingmenn sósíalista báru fram breytingartillögu er fól í sér ósk um
sigur til handa Norðmönnum og Dönum í frelsisbaráttu þeirra. Til-
Iagan var felld með atkvæðum allra þingmanna gömlu þjóðstjórnar-
flokkanna gegn atkvæðum sósíalista. Þeir vildu ekki óska Norð-
mönnum og Dönum sigurs vegna Finna(!!) Það mátti ekki „gera
upp á milli vina“(!!) Fulltrúar þjóðstjórnarflokkanna (Magnús
Jónsson, Stefán jóh. Stefánsson og Hermann Jónasson) báru nu
fram aðra tillögu, þar sem öllum Norðurlandaþjóðunum, að Finnum
meðtöldum var óskað sigurs í frelsisbaráttu þeirraf!) Aðspurðir um
hvað átt væri við með „frelsisbaráttu Svía“, svöruðu þeir að það
væri herbúnaður þeirra. Aðspurðir um það, hvað átt væri við með
„frelsisbarátlu Finna“ svöruðu þeir að það væri styrjöld þeirra gegn
Sovétríkjunum. Nú veil hver fullorðinn Íslendingur með nokkurn-
veginn fullu viti að ef finnska afturhaldinu er óskað sigurs í styrjöld-
inni við hlið Þýzkalands, þá er verið að óska þess, að hin nazistiska
„nýskipun“ sigri á Norðurlöndum, en Norðmenn og Danir bíði ósig-
ur í frelsisbarátlu sinni. Ilinu versta varð þó afstýrt, þar sein þjóð-
stjórnarhetjunum þótli nóg aðgert, er þeir höfðu fellt að óska Norð-
mönnum og Dönum sigurs, og féllust þá á að taka hina makalausu
breylingartillögu sína aftur. Enda var smán Alþingis orðin ærið nóg,