Réttur - 01.01.1944, Qupperneq 49

RÉTTUR
53
gömul og ný, sem stofna verður til, þurfa að taka höndurn saman
við samtök verkafólksins í bæjunum. Það þolir enga bið að hafizt
verði lianda um stofnun Bandalags alþýðustéttanna.
VEGAVINNUVERKFALL
Seint í april hófust viðræður milli Alþýðusambandsins og ríkis-
stjórnarinnar um kaup og kjör í vegavinnu. Bar lítið á milli, og
datt engurn annað í hug en að samningar mundu greiðlega takast.
Virtust aðilar sammála um að samið yrði á sama grundvelli og
síðastliðið ár þannig að landinu yrði skipt í kaupsvæði, þar sem
kaup og kjör skyldu ákveðast af samningum eða töxtum þess verka-
lýðsfélags, sem næst er vinnustaðnum innan hverrar sýslu, með
þeirri breytingu þó að verkamenn gætu þar sem þeir óskuðu þess,
skilað 48 stunda vinnuviku á 5 dögum og átt laugardaga og sunnu-
daga fría. Hinsvegar fór fulltrúi ríkisstjórnarinnar fram á að á 3—4.
fjallvegum mætti vinna 10 stundir á dag alla virka daga, og voru
fulltrúar Alþýðusambandsins fúsir að ræða það, að því tilskildu að
slik tilhögun yrði samþykkt af vinnuflokkunum sjálfum.
En á síðustu stundu sendi atvinnumálaráðherra Vilhjálmur Þór
Alþýðusambandinu úrslitakosti og voru kröfur hans sem hér segir:
1. Kaupsvæðaskiptingunni skyldi breytl með þeim hætti að vega-
vinnukaup víða um land yrði mun lægra en taxti hlutaðeigandi
verkalýðsfélags. Albnikill hluti vinnunnar skyldi talinn utan félags-
svæða og skyldi þar greiða sama kaup og í fyrra, enda þótt kaup-
taxti þeirra verkalýðsfélaga sem næst liggja hafi stórhækkað.
2. Allt var óókveðið um vinnustundafjölda á dag, svo að ríkis-
stjórnin virtist vilja hafa frjálsar hendur til að taka aftur upp 10
stunda vinnudag, þar sem henni byði svo við að horfa.
3. Verkstjóri skyldi einn ráða því, hvort verkamönnum yrði leyft
að skila 48 stunda vinnu á 5 dögum, en verkamennirnir skyldu
sjálfir engu ráða þar um.
Þar með var úti um allt samkomulag og 3. maí hófst verkfall í
vegavinnu, brúavinnu og vitabyggingum um land allt. Rikisstjórnin