Réttur - 01.01.1949, Side 48

48
RÉTTUK
skrefið getur vart orðið annað en mjög stórfelld gengis-
lækkun. En stjórnarflokkamir óttast að stíga slíkt skref
fyrir kosningar. Hafa þeir því mjög rætt um að efna tii
kosninga í haust, til þess að hafa frjálsari hendur á eftir
til slíkra verka. En nú hika þeir mjög eftir samþykkt
Atlanzhafssáttmálans. Þeir skjálfa af ótta við dóm al-
mennings við kjörborðið.
1. maí.
1. maí varð mikill sigurdagur fyrir hina róttæku verka-
lýðshreyfingu. Enn einu sinni gerðu foringjar Alþýðu-
flokksins tilraun til að kljúfa raðir samtakanna í Reykja-
vík þenna dag. Létu þeir samkomulag stranda á því, að
ekki var gengið að þremur aðalkröfum þeirra: 1. að ekki
yrði tekin afstaða gegn Atlanzhafsbandalaginu, 2. að ekki
yrðu gerðar kröfur um kjarabætur til að vega upp á móti
vaxandi dýrtíð og lögboðnum kauphækkunum og 3. að ekki
yrði tekin afstaða gegn stefnu ríkisstjórnarinnar. Létu
þeir Alþýðusambandið boða til klofningssamkomu á Lækj-
artorgi, enn þann stað hefur Fulltrúaráðið haft til um-
ráða árum saman. Allir stjómarflokkamir og blöð þeirra
lögðust á eitt til að hvetja menn til að f jölmenna á Lækj-
artorg, með þeim árangri að þangað kom furðu fámennur
hópur. En kröfuganga Fulltrúaráðsins varð sú stærsta 1.
maí ganga, sem sézt hefur á íslandi, mun fjölmennari en
í fyrra, en þá fór hún langt fram úr fyrri metum.
Snemma í júni 1949.
Brynjólfur Bjamason.
/