Réttur - 01.01.1949, Qupperneq 74

74
RÉTTUR
verið með þjóðinni af heilum huga í því að stíga sporið
17. júní 1944. Hlutverk auðvaldsins gagnvart lýðveldinu
er hlutverk launmorðingjans með rýtinginn í erminni.
í stað þess að koma fram sem íslendingar 30. marz 1949,
sýndu valdhafarnir sig sem andlegar dreggjar hins
danska kúgunarvalds, er sogast létu samstundis í sora
ameríska auðvaldsins, er það beitti sínu peningalega
aðdráttarafli.
Eitt augnablik niðurlægingar og svika eins og 30. marz
1949 bregður ljósi yfir þær hvatir, er stjórnuðu gerðum
forustunnar fyrir íslenzkri auðmannastétt á undanförn-
um árum. Þessir auðmenn hafa auðsjáanlega afstöðu
lénsmannslns til ameríska auðvaldsins, svo ekki sé verri
samlíking notuð. Þeir álitu sig fá lýðveldið að léni frá
ameríska auðvaldinu 17. júní 1944. Þessvegna skriðu
þeir svo hundflatir fyrir ameríska þjóðþinginu þegar þeir
sendu þakkarávarp til þess nokkrum dögurri síðar. Þjóð-
in hinsvegar leit svo á að hún sjálf og forfeður hennar
hefðu skapað lýðveldið og ættu að varðveita það. En
þýlynd. dansksinnuð forusta íslenzkrar burgeisastéttar,
sem fyrir stríð áleit konungsvaldið óafmáanlegt á ís-
landi, leit svo á að „stóri bróðir” vestan hafs, amerísku
auðdrotnarnir, hefðu lofað þeim að búa til lýðveldi,
þeim skýldi þakka það og þeim skyldi líka afhenda
lýðveldið hvenær sem Wall Street kallaði.
Hið sögulega augnablik svikanna 30. marz 1949, ofbeldis
auðvaldsins og þýja þess við þing og þjóð, bregður líka
ljósi yfir hvatir hinnar pólitíku forustu auðmannastétt-
arinnar við stjórnarmyndunina 21. október 1944. Það
var valdaaðstaðan ein, sem stjórnmálaleiðtogar auð-
valdsins sóttust eftir. — aðstaðan til að geta svikið
landið í hendur ameríska auðvaldsins. Nýsköpunin var
yfirskinið, 99 ára herstöðvasamningurinn eða Keflavík-
ursamningurinn tilgangurinn, enda var nýsköpunarstefn-
an, stefna efnahagslegs sjálfstæðis íslands, svik til fulls