Réttur - 01.01.1951, Síða 22

22
RÉTTUR.
gerði út fimm herferðir gegn sovétsvæðunum og beitti í
þeirri mestu milljón manna her. Honum tókst aldrei að
sigra alþýðuherinn en gat þrengt svo að honum að stjóm
kommúnistaflokksins ákvað að brjótast úr herkvínni til
annarra landshluta.
1 ræðu, sem Maó Tsetúng flujtti í árslok 1947, er styrj-
öldin við Sjang Kaisék stóð sem hæst, gerði hann grein
fyrir því, hversvegna sovéthéruðin urðu ekki varin með
meiri árangri gagn gagnbyltingarherjum Sjang Kaiséks.
Kommúnistaflokkurinn fylgdi þá rangri og of róttækri
stefnu, sagði hann. Flokkurinn studdist aðeins við fátæk-
ustu bændurna en gætti þess ekki, að afla sér stuðnings
miðlungsbændanna, eins og skilyrði voru þó til. Lands-
drottnar og sítórbændur fengu ekki að halda neinu eða
aðeins lélegu jarðnæði. Flokkurinn tók að framkvæma
jarðaskiptingu og aðgerðir gegn iðnrekendum og kaup-
mönnum samtímis. Hann hrinti frá sér smáborgurum og
miðlungsborgurum, sem hægt hefði verið að fá með í bar-
áttuna gegn Sjang Kaisék, ef rétt hefði verið á haldið.
Langa hergangan, för alþýðuhersins frá Kjangsifylki til
Sjensifylkis í Norður-Kína, 13.000 kílómetra löng ferð,
sem stóð frá 1934 til hausts 1936, er þegar viðurkennd af
öllum sem eitt mesta afrek, er um getur í hemaðarsögunni.
Leiðin lá yfir stórfljót og háfjöll, hitabeltislönd Suður-
Kína og eyðimerkur og jökla norðvesturhluta landsins.
Stöðugt varð að verjast árásum hers Sjang Kaiséks og
sumstaðar lá leiðin um lönd villtra, herskárra þjóðflokka.
Á hergöngunni kom lægni í góðar þarfir ekki síður en
hreysti og dirfska. Sagan af því, er Ljú Pósjeng hers-
höfðingi tryggði hernum för í friði um land Lólóanna í
Vestur-Kína er gott dæmi þess. Ljú stjórnaði fremstu
sveitinni í hergöngunni. Lólóar eru villtur þjóðflokkur, sem
fylgir þeirri reglu, að sleppa engum óboðnum gesti lifandi
úr landi sínu. Ljú settist að samningum við höfðingja
Lólóanna og komst að því, að eina leiðin til að tryggja