Réttur - 01.07.1951, Síða 18

162
RETTUR
menn og Hannibal Valdimarsson höfuðþáttinn í að móta hana.
Hitt var svo yfirsjón þingsins og veikleiki í senn, að það fól fram-
kvæmdina erindrekum atvinnurekenda og afturhalds í verkalýðs-
hreyfingunni, sömu sambandsstjórninni sem í fyrrasumar brást
verkalýðnum og samdi við ríkisstjórnina um 2ja króna smátiar-
bæturnar, Helga Hannessyni og samherjum hans úr afturhalds-
flokkunum þremur.
Kaupuppbætur gengislaganna sviknar.
Það voru engin sældarkjör, sem bandarískt auðvald lét hina
„íslenzku" leppstjórn sína skammta íslenzkum verkalýð og launa-
stéttum með gengislækkunarlögunum. í kjölfar þeirra, og með
aðstoð marsjallstefnunnar í heild, tókst afturhaldsflokkunum að
taka fyrir kverkar íslenzks atvinnulífs og skapa stórfelldari dýr-
tíðarskrúfu en áður hafði þekkzt. Atvinnuleysið er að nýju orðið
hið nærtæka og stóra vandamál ísl. alþýðu, fyrir tilverknað banda-
rískra stjórnarvalda og vegna þeirrar blindu hlýðni, sem „íslenzka"
ríkisstj. og bankavaldið auðsýnir sérhverjum fyrirmælum þeirra.
— Reynslan af marsjallstefnunni í framkvæmd er atvinnuleysið,
sem lá eins og mara á hundruðum verkamannaheimila allan síð-
astliðinn vetur og er á góðum vegi með að þrýsta lífskjörum ís-
lenzkrar alþýðu niður á stig nýlendubúans, en það er, umbúða-
laust sagt, takmarkið sem auðvald Bandaríkjanna keppir að
með öllum afskiptum sínum af efnahagsmálum íslendinga.
En þótt verkalýðnum væri smátt skammtað með gengislög-
unum átti ríkisstjórnin eftir að gera betur. Jafnvel þær ó-
verulegu bætur, sem gengislögin gerðu ráð fyrir launþegum til
handa, voru ofrausn að dómi ríkisstjórnarinnar og erlendra
húsbænda hennar. Var ríkisstjórnin því látin grípa til þess að
afnema þær hreyfanlegu vísitöluuppbætur, sem ákveðnar voru
í gengislögunum, og lögbinda vísitöluna við 23 stig, en sú reynd-
ist gengislækkunarvísitalan 1. des. s. 1.
Samkvæmt þeim lögum sem ríkisstjórnin setti um þetta var
atvinnurekendum bannað að greiða hærri dýrtíðaruppbót á