Réttur


Réttur - 01.07.1951, Blaðsíða 27

Réttur - 01.07.1951, Blaðsíða 27
RÉTTUR 171 bandi við þetta tiltæki, og vissu ekki um það fyrr en félög þeirra fengu boðin í hendur. Eftir þessar fumkenndu og misheppnuðu tilraunir til að véla verkalýðsfélögin sundruð og samtakalaus út í óundirbúið verk- fall gafst sambandsstjórn loksins upp. Mun sambandsstjórn þá fyrst hafa verið ljóst að verkalýðsfélögunum var nóg boðið, og að þau voru ráðin í að haga baráttu sinni á annan og hyggilegri hátt — og heyja hana undir annarri og sigurvænlegri forustu. Samstarf verkalýðsfélaganna og samningauppsögn. Öngþveitið sem sambandsstjórn reyndi frá upphafi að leiða kaupgj aldsbaráttuna út í, var í hrópandi mótsögn og andstöðu við vilja 22. þingsins, sem hafði lagt sambandsstjórn þá skyldu á herðar að tryggja að baráttan yrði sameiginleg og markviss. Þegar auðsætt var að sambandsstjórn stefndi í gagnstæða átt og lagði alla orku sína í að skapa glundroða og stefnuleysi, sem hlaut að leiða til smánarsamninga og ósigurs, urðu verkalýðsfé- lögin sjálf að taka í taumana og skapa nýja forustu úr eigin hópi. Dagsbrún notaði hvert tækifæri sem gafst til að vara sambands- stjórn við afleiðingunum af stefnu hennar og hélt á hverjum vettvangi fast fram sjónarmiði sambandsþingsins um samræmda kaupgjaldsbaráttu sem allra flestra félaga, er kæmu sér saman um verkfallstíma og alla tilhögun átakanna. Þegar sýnt var að allt annað vakti fyrir sambandsstjórn en sameiginlegir hagsmunir verkalýðsstéttarinnar og sambandsfélaganna tók Dagsbrún að sér hið raunverulega hlutverk Alþýðusambandsins, og hóf að skapa þau samtök sem voru óhjákvæmileg forsenda þess að sigurs yrði auðið í þeirri baráttu sem framundan var. Beitti Dagsbrún sér fyrir viðræðum milli þeirra verkalýðsfélaga sem þýðingar- mest eru í Reykjavík og Hafnarfirði, til að ræða um samvinnu og tilhögun baráttunnar. Höfðu þau félög öll aflað sér heimildar til uppsagnar á samningum. Árangurinn af viðræðum félaganna varð sá, að á fundi þeirra
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.