Réttur - 01.07.1951, Blaðsíða 59

RÉTTUR
203
ná þessum viðskiptum en aðeins vegna þeirrar aðstoðar, sem
Standard Oil veitti.“
í raun og veru hefði nafni Standard Oil átt að vera letrað risa-
letri á benzíngeyma þeirra skriðdreka, sem vorið 1940 óðu inn
yfir Frakkland, Holland, Belgiu o. v. og sömuleiðis þeirra flug-
véla, sem m. a. lögðu hverfi Lundúnaborgar í rústir.
Það er sannmæli, sem danski rithöfundurinn Kai Moltke segir
um þetta: „að Hitler hafði tekizt að spenna brezk-amerísku olíu-
hringana fyrir hernaðarvél sína“.
Hvaða saga skyldi svo hafa gerst eftir að styrjöldin var hafin?
Það mun ekki ofsagt að þá hafi skeð hið óþverralegasta af öllu
óþverralegu sem gerzt getur í auðvaldsheiminum og er þá mikið
sagt. En nokkur dæmi nægja:
Síðari hluta sumars hið örlagaríka ár 1939 var einn aðalforstjóri
Standard Oil á ferðalagi í þeim löndum Evrópu, er helzt áttu
von á að verða styrjaldarvettvangur. Það var Frank A. Howard,
sem fyrr er nefndur. Hinn 12. okt. það ár eða hálfum öðrum mán-
uði eftir að styrjöldin hófst skrifaði hann frá London skýrslu um
förinni, sem hann sendi vestur um haf, til annars af aðalforstjórum
hringsins og segir þar svo eftir nokkurskonar inngang um dvölina
í París og London:
„Ég hef átt margar ráðstefnur með fulltrúum flugmálaráðu-
neytisins og gerði allt sem mér var mögulegt til að hjálpa þeim
við að samræma framkvæmdaáætlun sína hinni frönsku áætlun
um byrgðasöfnun flugflotans.
En í sambandi við hin nánu afskipti mín af þessum byrgðamál-
um bæði í Englandi og Frakklandi var ég ekki óhræddur við
þau áhrif, er það kynni að hafa þar, ef það vitnaðist að ég var
nýkominn frá Hollandi, þar sem ég hafði gert samskonar samninga
við Þjóðverja, sem höfðu áhuga fyrir samskonar viðskiptum.
Bæði af þessum ástæðum og enn frcmur því, að ég þurfti nauð-
synlega að ferðast til Hollands aftur, þá heimsótti ég sendilierra
okkar í London og skýrði málið fyrir honum. Honum þóttu kring-
umstæðurnar mjög varhugaverðar og lét í ljósi efa um að hægt
væri að leyfa mér að halda áfram með áætlanir mínar. Á tímabili