Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Qupperneq 106

Ragnar G. D.
Hermannsson
formaöur
Öldunnar
106 VÍKINGUR
Frá forystunni
I ár er Farmanna- og fiskimannasamband
Islands 50 ára. Þegar félagasamtök eru á
svona tímamótum, þá lita menn gjarnan til
baka og skoöa hvað á hefur unnist. Eitt af þeim
félögum sem ásamt fleirum stofnuöu FFSÍ er
Skipstjóra- og stýrimannafélagiö Aldan, en
þaö er elsta stéttarfélag landsins, stofnaö 7.
október 1893 og er ekki langt i aö það verði
100 ára.
Aldan á allar fundargerðabækur frá upphafi.
Ef þær eru skoðaðar og sú bók sem Aldan gaf
út á 90 ára afmæli félagsins, þá sér maður
hvert markmið þessara manna var, það var
ekki bara laun og aðbúnaður sem skyldi laga,
heldur horfðu menn hátt. Þeir stofnuðu fyrsta
sjúkrasamlag landsins og tryggingasjóð. Sáu
um að þær ekkjur sjómanna, sem misst höföu
menn sina í sjóslysum, og börn þeirra fengju
peningastyrki úr sjóði sem þeir stofnuðu i þeim
tilgangi og er sá sjóður ennþá virkur innan
Öldunnar. Þeir útveguðu peninga til aö senda
menn til útlanda til að læra ýmsa hluti um
sjávarútveg eins og um vélar til að setja upp
við síldarsöltun o.fl. o.fl..
Þeir unnu skipulega aö því að koma mönn-
um i bæjarstjórn og valdastöður. Með því gátu
þeir ráöið töluverðu um ýmis mál, sem að þeim
sneri, eins og t.d. með höfnina i Reykjavík.
Fyrir tilstilli Öldunnar varð hún töluvert stærri
en upphaflega var ætlað, kom það sér vel
seinna. Það geta menn séö nú með innri höfn-
ina.
Enn i dag eru markmiöin mörg þau sömu og
margt hefur breyst til batnaðar. Skip eru orðin
betur búin, bæði hvað varðar tæki og íbúðir
skipverja. Aðbúnaður margfalt betri, samt
erum við ennþá með hærri slysatiðni en löndin
sem eru hér i kringum okkur. Bátar og skip eru
að fara yfirum og velta. Björgunarbúningar eru
rétt um það bil að koma um borð i skipin.
Lokaðir bjargbátar sjást ekki ennþá, en að
öllum þessum málum er unnið og alltaf verið
að ýta á það sem betur má fara.
Alltaf kemur upp annað slagið að félög innan
FFSI eru aö tala um aö segja sig úr FFSI. Þetta
kemur oft upp er nýir menn koma i stjórnir
þessara félaga og hef ég sjálfur brennt mig á
þessu. Þegar maður fer að hugsa um þetta
djúpt, þá sér maður hvað þetta er óraunhæft.
Enginn hópur stendur betur en að geta verið í
margmenni og er lítiö gagn að félögum nema
þau standi saman, einn gerir maður ekki neitt.
En ég tel samt að heildarsamtök sjómanna
þurfi að skipuleggja samtök sín þannig að þau
séu ekki öll að vinna sömu verkin. Þrjú sam-
bönd ættu að vera til, skipstjórasamband,
vélstjórasamband og það samband sem í dag
er sjómannasambandið. Siðan væri einn hatt-
ur á þessum þremur samböndum sem stjórn-
andi út á viö og í samskiptum viö stjórnvöld,
sem er stór þáttur i vinnu þessara félaga.
Þetta mundi auðvelda og einfalda marga hluti
á margan hátt. Við erum ekki nema 6.000 sjó-
menn og þurfum að standa saman þannig að
hlustað sé á okkar rödd.
Eitt er þaö verkefni sem viö þurfum að vinna,
það er aö koma mönnum á þing. Viö erum meö
mörg mál sem koma að þinghúsinu, en far
aldrei lengra, því við höfum ekki okkar menn til
að halda áfram með þau, þar sem við vinnum
ekki skipulega að því að koma mönnum sjálfir
á þing, þá getur lítið skeð i okkar málum. Þetta
þurfum við að gera okkur grein fyrir. Aðrar
stéttireru okkurfremri i þessu.
Við lifum á þeim tímum sem allt er rann-
sakað. Meira að segja hefur verið rannsakaö
hvað mikil orka fer í að stiga ölduna og út úr þvi
kom að sjómenn eyöa 30% meiri orku í það
eitt að stiga ölduna. Sjómannsstarfinu fylgir
alltaf áhætta og menn sem stunda þessi störf
hafa ekki sömu möguleika og þeir sem í landi
vinna. Þvi þarf að auka fri þessara manna og
laun þurfa að vera þaö góð aö viö séum alltaf
með góða menn. Félögin og samtökin þurfa að
huga að fleiru en kaupi og kjörum alveg eins
og gömlu mennirnir sem stofnuðu þessi sam-
tök þvi svona samtök er hægt að nota á
margan hátt, sem sést á þvi hvað þau eru
nauösynleg ennþá í dag.
Öldufélagar færa FFSI árnaðaróskir og er
von okkar að samstarf við önnur félög innan
sambandsins eigi eftir aö skila okkur mörgum
málum í höfn.
Ragnar G.D. Hermannsson.