Náttúrufræðingurinn - 1968, Qupperneq 42

150
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
14. mynd. Horft úr hlíð Mosahauss niður yfir Steinsholtsdal og Markarfljótsaura.
Öll stórgrýtisdreifin á flatlendinu er fram borin af hlaupinu. — Ljósin. 30. júní
1907, Guðm. Kjartansson.
Fig. H. Viexu from the mountain side above the river plains of Steinsholtsá,
Krossá and Markarfljót. All the blocks seen spread over the plains are deposited
by the hlaup.
villast, að hún fylgdi sjálfum hlaupmörkunum. Enginn jaki lá ofan
við liana, en þó nokkrir á stangli neðar í hlíðinni og gátu þar þó
óvíða tollað sökum bratta. Þessi rák var að því leyti ólík venjulegum
flóðmörkum, að hún bylgjaðist nokkuð upp og niður í hlíðinni. í
vesturhlíð Rjúpnafells lyftist hún upp í h. u. b. 70 m hæð yfir
jökuljaðarinn við hlíðarræturnar. Á þeim kafla tekur hlaupfarið að
sveigja til vinstri út Steinsholtsdal.
Fast við vesturrætur Rjúpnafells er grunnt skarð 353 m y. s. í
brún Steinsholtsdals yíir að einu nafnlausu þvergili Stakkholtsgjár.
Skarðið er um fiO m hátt ylir jökulinn, en samt nokkrum metrum
lægra en hlaupmörkin. í því lá mikil jakahrönn eftir hlaupið, og
hefur þó enn ineiri ís kastazt gegnum skarðið og hrunið norður af
niður í þvergilið. Þessa hrönn skoðuðum við Árni í Stóru-Mörk átta