Náttúrufræðingurinn - 01.06.1968, Blaðsíða 128

240 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
með ckki við almenningshæfi. Sýndist sitt hverjum, en þó voru íleiri, sem töldu
ritið allsæmilegt. Einnig var brotið upp á því, hvort félagið ætti að stuðla að
því, að erindi, sem flutt eru á fræðslusamkomum, yrðu flutt í útvarp eða sjón-
varp, og hölluðust menn að því, að slíkt yrði reynt.
Nokkrar umræður urðu síðan um náttúruvernd, enda hafa þessi mál verið of-
arlega á baugi. Formaður ræddi nokkuð um fyrirhugaða vegagerð milli Reykja-
hlíðar og Grímsstaða við Mývatn og taldi, að vegur þessi yrði mjög til lýta og
hefði truflandi áhrif á fuglalíf. Hann taldi, að Náttúruverndarráð hefði staðið
sig illa í þessu máli, og að nauðsynlegt væri, að náttúruunnendur stuðluðu að
aukinni náttúruvernd. Hann lagði til, að fundurinn skoraði á skipulagsstjórn
að endurskoða áætlanir um lagningu vegarins. Næstur tók til máls Jóu B. Sig-
urðsson og taldi, að félagið ætti að eiga frumkvæði í náttúruvernd. Hanu ræddi
einnig fyrirhugaða smíði sumarbústaða í landi Gjábakka í Þingvallasveit og
taldi, að brotið væri á móti anda laga um þjóðgarð á Þingvöllum með þeim
framkvæmdum. Einnig benti hann á ýmsa galla á núgildandi löggjöf um nátt-
úruvernd. Að hans áliti er nauðsynlegt að upp rísi samtök, sem fræði almenning
um þessi mál og veiti Náttúruverndarráði jafnframt aðhald. Hann taldi, að
Hið íslenzka náttúrufræðifélag gæti gegnt forustuhlutverki í þessum málum.
Árni Waag tók mjög í sama streng. Var síðan rætt nokkuð um það, hvort stofna
skyldi sérstakt náttúruverndarfélag eða náttúruverndarnefnd innan H. í. N.
Kom fram tillaga um að vísa málinu til stjórnar félagsins og var hún samþykkt.
Að lokum var eftirfarandi áskorun frá Jóni B. Sigurðssyni og formanni borin
upp og samþykkt:
Aðalfundur Hins íslenzka náttúrufræðifélags, 25. febrúar 1967, skorar á
Skipulagsstjórn ríkisins að endurskoða áætlun um legu „kísilgúrvegarins" við
Mývatn, milli Reykjahlíðar og Grímsstaða, með það fyrir augum, að gætt sé
náttúruverndarsjónarmiða betur en verið hefur.
Fundurinn telur einnig, að Þingvallanefnd hafi brugðizt hlutverki sínu með
úthlutun lóða undir sumarbústaði á þjóðgarðssvæðinu. Fundurinn telur, að
hlutverk nefndarinnar sé verndun Þingvalla, svo að þjóðgarðssvæðið verði
varðveitt og því skilað ósnortnu í hendur komandi kynslóða.
Samkomur
Sex fræðslusamkomur voru haldnar á árinu, fimm í I. kennslustofu og ein í
hátíðasal Háskólans, í lok mánaðanna janúar, febrúar, marz, apríl, október og
nóvember.
Á samkomunum voru að venju flutt erindi náttúrufræðilegs efnis og litgeisla-
myndir sýndar til skýringar. Á eftir erindunum urðu jafnan umræður. Á sam-
komurnar komu um 820 manns, fæstir voru fundarmenn 75 en flestir 175, eða
að meðaltali 137.
Fyrirlesarar og umræðuefni voru þessi:
Janúar. Jakob Jakobsson: Síldarstofnar og síldveiðar.
Febrúar. Þorleifur Einarsson: Þættir frá Alaska og samanburður á jarðfræði
Tjörness og Beringslands.
Marz. Agnar Ingólfsson: íslenzkir mávar og fæðuöflun þeirra.
Apríl. Guðmundur Kjartansson: Móbergsstapar og Surtsey.