Samvinnan - 01.06.1973, Page 19

Helga Hjörvar:
Fyrir kerfið
Auðvitað er karlmaðurinn „tam-
inn“. Konan er einnig „tamin“, og
börnin eru tamin“. „Tamin“ af kerf-
inu, fyrir kerfið (þ. e. hið borgaralega
lýðræðisskipulag síðkapítalismans,
sem Esther Vilar tekur mið af í skrif-
um sínum). Karlmaðurinn gerir kaup-
samning við konuna — ég vil ráða
þig til mín. Þú færð fæði og húsnæði
og peninga til eigin þarfa, eftir því
sem fjárhagur minn leyfir, gegn því
að sjá um heimili okkar, sofa hjá mér
þegar mig langar til og ala mér börn.
Og konan, sem alin hefur verið upp til
að taka að sér þetta hlutverk, þiggur
boðið. Þessa hlutverkaskipun hafa þau
tekið af erfðum, og hvorugt getur
brotizt út úr vítahringnum án hjálp-
ar hins. Þegar karlmaðurinn hefur
verið losaður við fyrirvinnuhlutverk
sitt og hefur tekið sér sinn hlut í
uppeldi og húsverkum, en konan fær
að deila fyrirvinnuhlutverkinu ásamt
uppeldisstörfum og húsverkum með
manni sínum, er stigið fyrsta skrefið
til frelsunar beggja kynja.
Esther Vilar hefur ekkert lagt til
þeirrar frelsisbaráttu. Fyrsta kórviila
hennar kemur fram í þessari fárán-
legu staðhæfingu: „Konan er mann-
eskja sem vinnur ekki!!! “ Hvað er
vinna í augum Esther Vilar?
Á öðrum stað segir hún, að allar
konur geti valið á milli lífsstíls karl-
mannsins og þess að vera heimskar
og munaðargjarnar afætur, og velji
flestar seinni kostinn.
Hverjir ætli séu yfirburðir þessa
lífsstíls? Er til að mynda „andlegra“
að selja bíla en að baka tertur?
Og enn: „Þar eð karlmaðurinn verð-
ur að trúa því, að allt þetta sé nauð-
synlegt í lífinu . . .“ Hann skyldi þó
aldrei vinna við framleiðslu eða sölu
á klósettpappír með blómamynstri.
reka auglýsingastofu eða hafa umboð
fyrir Viceroy?!!
Útdrátturinn úr bók Esther Vilar,
sem hér birtist, er fáránlegt samsafn
staðlausra fullyrðinga, marklausra al-
hæfinga og ruglingslegra þjóðfélags-
hugmynda, mengað fordómum, mann-
fyrirlitningu og lífshatri.
Hvað frægð og útbreiðslu bókarinn-
ar viðvíkur, er aðeins um að ræða ár-
angur af velheppnaðri auglýsinga-
brellu. Til stuðnings þessari fullyrð-
ingu vil ég benda á, að bókin er skrifuð
og gefin út í Þýzkalandi þar sem 60%
blaða og tímarita, auk margra ann-
arra fjölmiðla, eru í eigu og undir
stjórn eins manns, Axels Springers, en
Esther Vilar er fyrst og fremst kjör-
inn fulltrúi þess úrkynjaða þjóðskipu-
lags, sem hann hefur átt svo drjúg-
an þátt í að móta og verja.
Helga Hjörvar
Vilborg Dagbjartsdóttir,
Þorgeir Þorgeirsson:
Umsögn um bókina
Þrátt fyrir þennan titil virðist bók-
in vera að fjalla um konuna í nútíma-
samfélagi.
Konan sem þessi bók er að fjalla
um finnst þó ekki meðal verkafólks,
bænda eða sjómanna neins staðar í
veröldinni. Alþýðukonan kemur þess-
ari bók ekki við. Bókin lýsir kven-
munstri borgarastéttarinnar — yfir-
stéttarhórunni, sem er grunneining í
víðtæku verzlunarkerfi. Sáralítill
minnihluti af konum veraldarinnar
tllheyrir þessari dapurlegu stétt en
þessi kvenvera neytir á hinn bóginn
mikils hluta af framleiðslu veraldar-
innar í krafti auðæfa sem félagslegt.
ranglæti hefur fært serðara hennar —
góðborgaranum.
Ráðastéttir hafa alla tíð haft til-
hneigingu til að gera siðamat sitt að
allsherjar siðaboðskap fyrir samfélag-
ið, hagsmuni sína að lögum þess og
sérlegan vesældóm sinn að mannshug-
sjón þess.
Á hnignunarskeiði borgarastéttar-
innar beitir kapítalisminn öllu sínu
„Salome í Óperunnimynd eftir
óþekktan höfun frá aldamótum.
Allen Jones: „Stúlka eftir pöntun (Maid to
Order 111), 1972.
auglýsingaskrumi til að gera h'ina
verzlandi borgarahóru að kvenhug-
sjón veraldarinnar. Þetta má sjá í
íslenzka sjónvarpinu á hverju kvöldi.
Það er því við hæfi að bandarískur
auðmaður stofni útgáfufyrirtæki i
Genf til að gefa út skrif þessa vestur-
þýzka menntafólks, sem falt er til að
reka ofannefndan áróður með vís-
indalegum stimpli.
Þó auglýsingaskruminu takist að
selja afurðir þessara leigupenna um
allar jarðir verður hinu ekki breytt
að bókin er ekki annað en draumur
(eða kanske martröð) fólks sem er
innilokað í minnihlutahóp drottnar-
anna í ranglátri veröld; veröld sem
annað og heiðarlegt fólk hefur skil-
greint öðruvísi í þágu almennings en
ekki verzlunarburgeisa einna.
í því samhengi séð er bókin varla
nema spillingartákn — fálmandi, ó-
raunsætt, örvæntingarfullt, vonlaust
raus — gerfispeki á sölutorgi fávísinn-
ar.
Vilborg Dagbjartsdóttir
Þorgeir Þorgeirsson
19