Samvinnan - 01.06.1973, Blaðsíða 45

Árni Larsson:
113,80kr. og
hobbýkommarnir
Mikið væri gaman, ef Fidel Castro kæmi
í heimsókn til landsins á valdatíma nú-
verandi stjórnar.
Heimsókn Castros yrði tímabær áminn-
ing til atvinnu- og áhugamanna um þjóð-
félagsmál, sem af einhverri persónulegri
dulspeki segjast vera vinstrisinnaðir án
þess að þurfa að lyfta fingri fullyrðing-
unni til stuðnings.
Það væri fengur í slíkri heimsókn, að
fá hingað alvörustjórnmálamann, mann
sem sýnt hefur grundvallarbreytingar í
verki á sínu þjóðfélagi og getur þvi leyft
sér að halda nokkra ræðustúfa um bylt-
ingu sina. Castro stefndi að því frá byrj-
un að Kúbumenn hefðu full yfirráð yfir
náttúruauðlindum sínum, og ekki er ýkja-
langt síðan Sameinuðu þjóðirnar gáfu
honum kvittun fyrir það afrek að útrýma
ólæsinu á Kúbu, svo dæmi séu tekin um
stjórnmálastörf hans. Og dæmi af verri
endanum frá Kúbu yrðu að sjálfsögðu
Padilla-réttarhöldin.
Vinstri-hitt-og-þetta
En efalaust yrði undrun Castros mikil,
væri hann kynntur fyrir þeim sundur-
lausu hópum hér á landi, sem í orði kall-
ast vinstrimenn. Ekki er skortur á ábúð-
armiklum nafngiftum: Marxistar, Lenín-
istar, Stalínistar, Kommúnistar, vinstri-
hitt-og-þetta, svona eftir þörfum, því að
sundurlimun verkalýðsins er alger í dag
á íslandi, þökk sé hinum mikilhæfu for-
ustumönnum, sem hafa tekið persónulega
klikkun sína fram yfir raunverulegt um-
boð sitt og híma þarafleiðandi hver í sin-
um pólitíska loftbelg víðsfjarri verka-
manni og þjóðfélagsvanda.
í rauninni eru þessar grúppur lítið ann-
að en hver önnur borgaraleg félagsstarf-
semi á borð við bazar, bingó og happ-
drætti, þrátt fyrir þetta endalausa og
hvimleiða hugmyndafræðilega japl. Eða
öllu heldur: Einmitt vegna þess.
Engu er líkara en hugmyndafræðilegu
þjóðfélagsáhugamennirnir séu í lélegustu
tengslum við sjálft þjóðfélagið af þeim
sem hér á landi búa. Sumir gerast svo
ölvaðir af menningarlausu hugmynda-
fræðirugli sínu, að þeir hengja mynd af
Stalín á veggi flokksskrifstofunnar. Ætli
það vanti ekki ca. 19.800.000 — nítján
miljónir og áttahundruð þúsund — ís-
lendinga upp á þá nauðsynlegu höfðatölu,
að Stalínisminn sé framkvæmanlegur hér
á landi. Það er auðvelt að slá um sig með
útjöskuðum dólgamarxisma hér á landi,
en það er ekki eins auðvelt fyrir verka-
mann að lifa af daglaunum sínum. Allan
andskotann má svo sem gera til þess að
sýnast þjóðfélagslega innréttaður, en
þessi sportpróletarismi er verkamannin-
um dýrkeyptur.
Hálfpólitískir trúðar
Ekki vantar stóryrðin og hinar hug-
myndafræðilegu slummur sem eru jafn-
læsilegar og ættfræðin í Biblíunni. Þess-
ar grúppur geta leyft sér ábyrgðarlaust
hjal vegna þess að starfseminni er aldrei
ætlað annað en vera kontóristafokk,
dreifa i kringum sig hugmyndafræðileg-
um textaþýðingum, sem rætur eiga í ger-
ólíkum þjóðfélögum. Þessir pólitisku tóm-
stundaklúbbar virðast hafa takmarkaða
hæfileika til að skilja þjóðfélagið sem þeir
lifa á.
Að vísu er þessum hálfpólitísku trúðum
nokkur vorkunn, því að íslenzkt þjóðfélag
sem skilgreiningaratriði er glatað þjóð-
félag. Það er hvorki fugl né fiskur miðað
við erlendar skilgreiningaraðferðir á þjóð-
félögum. Samt sem áður er ekki hægt
að lita framhjá þeirri staðreynd — jafn-
vel má láta þá einföldun nægja í bili —
að íslenzkt þjóðfélag er samfélag vinn-
andi manna.
Mikið hlýtur það að vera hvimleitt og
þreytandi til lengdar fyrir verkamann,
sem áratugum saman fær greidd lægstu
laun i þjóðfélaginu fyrir vinnu sína, mik-
ið hlýtur það að vera þreytandi fyrir hann
að hlusta á hugmyndafræðilegt gjálfur
einhverra kontórista úti í bæ. Að fá yfir
sig í tíma og ótíma hverja holskefluna af
annarri af hráum skólabókakommúnisma
og hugmyndafræðilegu glundri þjóðfél-
agsáhugamanna, er hið litla sem verka-
maðurinn fær í sinn hlut af hinum heims-
fræga þjóðarauði hér á landi. Sem sagt:
Tómt andskotans blaður.
Önnum kafin verkalýðsforusta
Að sjálfsögðu þykist verkaiýðsforustan
vera önnum kafin. Mikið andskoti væri
fróðlegt að vita, á hvaða smáverkefnum
og kontóristadútli hún væri að ofreyna
sig. Aldrei skyldi það þó vera, að verka-
lýðsforustan væri að bisa við kjarasamn-
inga verkamannsins sem alltaf eru að
minnsta kosti tveimur árum á eftir raun-
veruleikanum.
Nei, eitt er víst, að verkalýðsforustan
starfar ekki að þýðingarmesta máli
verkamannsins, meðan verkamaður hefur
um 5000 krónur í daglaun á viku, eða
saumakona rúmlega 18.000 krónur á mán-
uði.
Á sama tíma þarf verkamaðurinn að
axla stóraukið skrifstofubákn, bera kostn-
að af margvíslegum stofnunum, bitlinga-
snöpurum og snattmönnum, gjalda í einu
og öllu margvíslegra tiltekta og tímasó-
unar, meðan umboðsmaður hans, hobbý-
komminn, fær ca. 3-4-5-föld laun verka-
manns á mánuði fyrir að slíta buxna-
rassinum, anda á stimpla og líma aftur
umslög.
Hobbýkomminn lifir kóngalífi á verka-
lýðnum. Sá atvinnuvegur heitir að vasast
í verkalýðsmálum.
Smáborgaraleg yfirstétt hobbýkomme
Beinum athyglinni eitt andartak að
þessu auvirðilega auðgunarfyrirbæri í
þjóðfélaginu. Af algeru blygðunarleysi
þykist hobbýkomminn vera að vinna í
þágu verkalýðsins. Hobbýkommarnir eiga
það sameiginlegt hver með öðrum að
hafa ekki þurft að alast upp við kjör
verkamannsins. Hobbýkomminn þarf
ekki að fara á fætur klukkan hálf-sjö á
morgnana. Hobbýkomminn þarf ekki að
vinna 10 tíma púlsvinnu á dag, hvernig
sem viðrar allan ársins hring. Og þýðing-
armest er sú staðreynd, að hobbýkomm-
inn þarf ekki sjálfur að lifa af verka-
mannslaunum. Af þessum sökum talar
hobbýkomminn ekki það tungumál sem
verkamaðurinn skilur og deilir ekki í
minnsta tilviki sömu kjörum og verka-
maðurinn. í rauninni er hobbýkomminn
upphafinn kontóristi sem engum þjónar
nema sjálfum sér.
Hobbýkommarnir eru yfirleitt lítið
annað en smáborgaraleg yfirstétt, deka-
dentar, sem tekizt hefur að skríða upp
á bakið á verkalýðnum undir fölsku yfir-
skini.
Verkalýðurinn þarf á öðrum gæðaflokki
að halda en sauðþráum og valdasjúkum
foringjadruslum og langskólagengnu hóg-
lífisfólki sem skreytir sig með afrekum
Marx, Engels, Leníns, Castros, Maós og
annarra höfuðsnillinga yfir glasi af Gin
Fizz og Southern Comfort.
Mannleg niðurlæging
Þessir hobbýkommar snýta sér á rauða
fánanum, og hobbýkomminn tekur alls
Lemn
45-